k – kafse kafselîn – kalc-menger kalc-mëʒʒer – kaln calof – camêliôn Camelot – kamer-slange kamer-stap – kampf-rëht kampf-rëhten – kânic caniculata – kanz-wagen kaos – käppelîn2 kappellân – karbalierunge karbûn – Karlinge Karlingen – kar-spüelen karst – kæse-kamer kæse-kar – kastëlle-dach kastëllîn – katzen-gebët katzen-gestalt – kebes-isch (?) kebes-kint – kein-visch keiser – kël-giric kël-gîte – këln-müle këlre – kemerische kemerlîn – kenne-schaft kennunge – kerkern kerker-stein – kerrelîn kerren – kerze-tac kerze-wîhe – ketzeln ketzer – keʒʒel-hâke keʒʒel-hant-wërc – kiel-kemenâte kiel-meister – kimm-îsen cimolea – kindisch-heit kindisch-lich – kint-ver-tilgerîn kint-ver-tuoærinne – kirchenamman kirchenære – kirchgrabe kirch-guot – kirch-volc kirch-vrîunge – kitelîn citrinum – kiuten1 kiuten2 – klâftern klâfter-snuor – klage-twanc klage-vogel – klâr klâre – klëbergaʒʒe klëberic – kleibunge kleib-zwëc – klein-öuge? klein-phenninc – klënster klën-want – klingære klinge – klöbelîn klobe-louch – klôsterlîn klôster-liute – klœʒelîn klœʒen – kluoc-heit kluoc-lich – knacken knaffen – kneppischen knëtærinne – knisten knistunge – knorzen knorzic – knütze knutzen – koch-keʒʒel koch-krût – kôle kôle-gruobe – coloquintida kol-phanne – kom-lich kom-lîcheit – confectiôn confession – convënt-kopf convënt-müech – kôr-bischof kôr-bistuom – körnen corneol – korn-schütze korn-snit – korus kôr-vrouwe – kôt-man kôt-mânôt – kouferîe kouferinne – kouf-slagen kouferinne swF. kouf-gæbe Adj. kouf-gadem stN. kouf-galvei stnf kouf-gëlt stN. kouf-genôʒ stM. kouf-gëric Adj. kouf-gerihte stN. kouf-guot stN. kouf-hërre swM. kouf-hûs stN. köufic Adj. koufîn stF. kouf-kamer stF. kouf-kërne swM. kouf-knëht stM. kouf-küene Adj. kouf-lêhen stN. kouflerinne stF. kouf-lich Adj. kouf-lîcheit stF. köuflîe stF. köuflîn stF. kouf-liute st_pl koufliuten-meister stM. kouf-loube swF. kouflunc (?) stM. kouf-man stM. koufmannekirche sw.F. kouf-man-schaft stF. kouf-man-schaz stM. koufmanschaz-ware stF. kouf-mans-guot stN. kouf-mans-marke stF. kouf-mennine swF. kouf-metze swM. kouf-mëʒ stN. kouf-most stM. kouf-mutte stM. kouf-rât stM. kouf-rëht stN. kouf-rëht-brief stF. kouf-saz stM. kouf-schaft stF. kouf-schalc stM. kouf-schanze stF. kouf-schaz stM. kouf-schif stN. kouf-slac stM. kouf-slagen stN. kouf-slagen – krage1 krage2 – krâm-wërc krâm-zol – cras kraspeln – crêdenzen crêdenzen – kreiʒ-gengel kreiʒ-lîche – krette krettelîn – krieg-büechlîn kriege – kringeleht kringen – krispeln krispel-wæhe – kristen-mensche kristen-name – kriutelich kriutelîn – kriuz-reste-tac kriuz-sâme – kropfeht kröpfelîn – krucke-stap krude – kruppel krûs – krût-leffel krût-lêhen – kuchen-gëlt kuchen-geræte – küe-gras küel-brunne – kulken küllinc – Kumenîe kumer – künden künden – künigelîn2 künigelînchen – kunrieren cuns – künt-oven kunt-phenninc – kuo-mûl kuone-zorn – kuppeln kuppel-seil – kürne kürne – kur-vürst-lich kür-warter – küssen-lich küssen-lîche – kützel-diep kützel-guomen – cytrinus
| kouferinne swF. (1) MWV kouf-gæbe Adj. MWV kouf-gadem stN. (1) MWV kouf-galvei stnf MWV kouf-gëlt stN. MWV kouf-genôʒ stM. (1) MWV kouf-gëric Adj. MWV kouf-gerihte stN. MWV kouf-guot stN. MWV kouf-hërre swM. (2) MWV kouf-hûs stN. (3) MWV köufic Adj. MWV koufîn stF. kouf-kamer stF. MWV kouf-kërne swM. MWV kouf-knëht stM. (1) MWV kouf-küene Adj. MWV kouf-lêhen stN. MWV kouflerinne stF. MWV kouf-lich Adj. (1) MWV kouf-lîcheit stF. MWV köuflîe stF. MWV köuflîn stF. (2) MWV kouf-liute st_pl (56) MWV koufliuten-meister stM. MWV kouf-loube swF. MWV kouflunc (?) stM. kouf-man stM. (101) MWV koufmannekirche sw.F. kouf-man-schaft stF. (35) MWV kouf-man-schaz stM. (1) MWV koufmanschaz-ware stF. MWV kouf-mans-guot stN. MWV kouf-mans-marke stF. kouf-mennine swF. MWV kouf-metze swM. MWV kouf-mëʒ stN. kouf-most stM. MWV kouf-mutte stM. MWV kouf-rât stM. (2) MWV kouf-rëht stN. MWV kouf-rëht-brief stF. MWV kouf-saz stM. kouf-schaft stF. (1) MWV kouf-schalc stM. MWV kouf-schanze stF. MWV kouf-schaz stM. (22) MWV kouf-schif stN. (1) MWV kouf-slac stM. MWV kouf-slagen stN. MWV |