k – kafse kafselîn – kalc-menger kalc-mëʒʒer – kaln calof – camêliôn Camelot – kamer-slange kamer-stap – kampf-rëht kampf-rëhten – kânic caniculata – kanz-wagen kaos – käppelîn2 kappellân – karbalierunge karbûn – Karlinge Karlingen – kar-spüelen karst – kæse-kamer kæse-kar – kastëlle-dach kastëllîn – katzen-gebët katzen-gestalt – kebes-isch (?) kebes-kint – kein-visch keiser – kël-giric kël-gîte – këln-müle këlre – kemerische kemerlîn – kenne-schaft kennunge – kerkern kerker-stein – kerrelîn kerren – kerze-tac kerze-wîhe – ketzeln ketzer – keʒʒel-hâke keʒʒel-hant-wërc – kiel-kemenâte kiel-meister – kimm-îsen cimolea – kindisch-heit kindisch-lich – kint-ver-tilgerîn kint-ver-tuoærinne – kirchenamman kirchenære – kirchgrabe kirch-guot – kirch-volc kirch-vrîunge – kitelîn citrinum – kiuten1 kiuten2 – klâftern klâfter-snuor – klage-twanc klage-vogel – klâr klâre – klëbergaʒʒe klëberic – kleibunge kleib-zwëc – klein-öuge? klein-phenninc – klënster klën-want – klingære klinge – klöbelîn klobe-louch – klôsterlîn klôster-liute – klœʒelîn klœʒen – kluoc-heit kluoc-lich – knacken knaffen – kneppischen knëtærinne – knisten knistunge – knorzen knorzic – knütze knutzen – koch-keʒʒel koch-krût – kôle kôle-gruobe – coloquintida kol-phanne – kom-lich kom-lîcheit – confectiôn confession – convënt-kopf convënt-müech – kôr-bischof kôr-bistuom – körnen corneol – korn-schütze korn-snit – korus kôr-vrouwe – kôt-man kôt-mânôt – kouferîe kôt-mânôt stM. cottanus kotte swM. kottenieren swV. cottidiana cottun stM. coturnix kôt-vleisch stN. kotze Adj. kotze F. kotze mf? kotze swM. kötze1 F. kötze2 F. kotzeht Adj. kotzelîn stN. kötzelîn stM. kotzen stN. kotzen1 swV. kotzen2 swV. kotzen-danc stM. kotzen-hërre swM. kotzen-kleit stN. kotzen-mantel stM. kotzen-schalc stM. kotzen-sun stM. kotz-oldei stM. kotzot Adj. kouben V. kouch? stM. kouf stM. kouf-acker stM. kouf-amt stN. kouf-bære Adj. kouf-brief stM. kouf-brôt stN. kouf-dôn stM. koufe swF. koufe swM. kouf-eigen stN. köufel stM. köufelære stM. köufelîe F. köufelîn stN. koufelinc stM. koufen stN. koufen swV. koufen-schaz stM. koufer stM. kouferîe stF. kouferinne – kouf-slagen kouf-slagen – krage1 krage2 – krâm-wërc krâm-zol – cras kraspeln – crêdenzen crêdenzen – kreiʒ-gengel kreiʒ-lîche – krette krettelîn – krieg-büechlîn kriege – kringeleht kringen – krispeln krispel-wæhe – kristen-mensche kristen-name – kriutelich kriutelîn – kriuz-reste-tac kriuz-sâme – kropfeht kröpfelîn – krucke-stap krude – kruppel krûs – krût-leffel krût-lêhen – kuchen-gëlt kuchen-geræte – küe-gras küel-brunne – kulken küllinc – Kumenîe kumer – künden künden – künigelîn2 künigelînchen – kunrieren cuns – künt-oven kunt-phenninc – kuo-mûl kuone-zorn – kuppeln kuppel-seil – kürne kürne – kur-vürst-lich kür-warter – küssen-lich küssen-lîche – kützel-diep kützel-guomen – cytrinus
| kôt-mânôt stM. MWV cottanus (1) kotte swM. (2) MWV kottenieren swV. MWV cottidiana (9) cottun stM. MWV coturnix (1) kôt-vleisch stN. MWV kotze Adj. MWV kotze F. kotze mf? MWV kotze swM. (5) MWV kötze1 F. kötze2 F. kotzeht Adj. (2) MWV kotzelîn stN. kötzelîn stM. (1) MWV kotzen stN. MWV kotzen1 swV. MWV kotzen2 swV. MWV kotzen-danc stM. MWV kotzen-hërre swM. MWV kotzen-kleit stN. MWV kotzen-mantel stM. MWV kotzen-schalc stM. MWV kotzen-sun stM. MWV kotz-oldei stM. MWV kotzot Adj. kouben V. kouch? stM. MWV kouf stM. (150) MWV kouf-acker stM. MWV kouf-amt stN. (1) MWV kouf-bære Adj. MWV kouf-brief stM. MWV kouf-brôt stN. (1) MWV kouf-dôn stM. MWV koufe swF. MWV koufe swM. MWV kouf-eigen stN. MWV köufel stM. (19) MWV köufelære stM. MWV köufelîe F. MWV köufelîn stN. koufelinc stM. MWV koufen stN. (2) MWV koufen swV. (254) MWV koufen-schaz stM. koufer stM. (4) MWV kouferîe stF. MWV |