k – kafse kafselīn – kalc-menger kalc-mėʒʒer – kaln calof – camźliōn Camelot – kamer-slange kamer-stap – kampf-rėht kampf-rėhten – kānic caniculata – kanz-wagen kaos – käppelīn2 kappellān – karbalierunge karbūn – Karlinge Karlingen – kar-spüelen karst – kęse-kamer kęse-kar – kastėlle-dach kastėllīn – katzen-gebėt katzen-gestalt – kebes-isch (?) kebes-kint – kein-visch keiser – kėl-giric kėl-gīte – kėln-müle kėl-gīte stF. kėl-gītic-heit stF. kėlhalde swF. kėl-hėrre swM. kelich stM. kelken swV. kėllęre stM. kėllęrinne stF. kelle1 stswF. kelle2 F. kellen swV. kėllen stV. kėller stM. kėller-ambet stN. kėlleręre stM. kėlleren v kėllerer2 stM. kėller-hals stM. kėller-hof stM. kėllerhūr stF. kėllerīe stF. kėller-knėht stM. kėller-meister stM. kėller-mūs stF. kėller-reif stM. kėller-schrīber stM. kėller-seil stN. kėller-stiege stF. kėller-tiefe stF. kėller-tür stF. kėller-var Adj. kėller-vėnster stN. kėller-warter stM. kėller-ziuc stM. kellic Adj. kėl-māc stM. kėl-meier stM. kėln Subst. kėln stM. kėln-ambet stN. kėlnęre stM. kėlnęrinne stF. kėlnerīe stF. kėlner-knabe swM. kėlner-meister stM. kėlnersen F. kėln-hof stM. kėln-hof-guot stN. kėln-liute st_pl kėln-müle stF. kėlre – kemerische kemerlīn – kenne-schaft kennunge – kerkern kerker-stein – kerrelīn kerren – kerze-tac kerze-wīhe – ketzeln ketzer – keʒʒel-hāke keʒʒel-hant-wėrc – kiel-kemenāte kiel-meister – kimm-īsen cimolea – kindisch-heit kindisch-lich – kint-ver-tilgerīn kint-ver-tuoęrinne – kirchenamman kirchenęre – kirchgrabe kirch-guot – kirch-volc kirch-vrīunge – kitelīn citrinum – kiuten1 kiuten2 – klāftern klāfter-snuor – klage-twanc klage-vogel – klār klāre – klėbergaʒʒe klėberic – kleibunge kleib-zwėc – klein-öuge? klein-phenninc – klėnster klėn-want – klingęre klinge – klöbelīn klobe-louch – klōsterlīn klōster-liute – klʒelīn klʒen – kluoc-heit kluoc-lich – knacken knaffen – kneppischen knėtęrinne – knisten knistunge – knorzen knorzic – knütze knutzen – koch-keʒʒel koch-krūt – kōle kōle-gruobe – coloquintida kol-phanne – kom-lich kom-līcheit – confectiōn confession – convėnt-kopf convėnt-müech – kōr-bischof kōr-bistuom – körnen corneol – korn-schütze korn-snit – korus kōr-vrouwe – kōt-man kōt-mānōt – kouferīe kouferinne – kouf-slagen kouf-slagen – krage1 krage2 – krām-wėrc krām-zol – cras kraspeln – crźdenzen crźdenzen – kreiʒ-gengel kreiʒ-līche – krette krettelīn – krieg-büechlīn kriege – kringeleht kringen – krispeln krispel-węhe – kristen-mensche kristen-name – kriutelich kriutelīn – kriuz-reste-tac kriuz-sāme – kropfeht kröpfelīn – krucke-stap krude – kruppel krūs – krūt-leffel krūt-lźhen – kuchen-gėlt kuchen-geręte – küe-gras küel-brunne – kulken küllinc – Kumenīe kumer – künden künden – künigelīn2 künigelīnchen – kunrieren cuns – künt-oven kunt-phenninc – kuo-mūl kuone-zorn – kuppeln kuppel-seil – kürne kürne – kur-vürst-lich kür-warter – küssen-lich küssen-līche – kützel-diep kützel-guomen – cytrinus
| kėl-gīte stF. (2) MWV kėl-gītic-heit stF. (1) MWV kėlhalde swF. kėl-hėrre swM. MWV kelich stM. kelken swV. MWV kėllęre stM. MWV kėllęrinne stF. (2) MWV kelle1 stswF. (1) kelle2 F. kellen swV. MWV kėllen stV. MWV kėller stM. (33) MWV kėller-ambet stN. (2) MWV kėlleręre stM. MWV kėlleren v (1) kėllerer2 stM. kėller-hals stM. MWV kėller-hof stM. MWV kėllerhūr stF. kėllerīe stF. MWV kėller-knėht stM. MWV kėller-meister stM. MWV kėller-mūs stF. MWV kėller-reif stM. MWV kėller-schrīber stM. MWV kėller-seil stN. MWV kėller-stiege stF. kėller-tiefe stF. MWV kėller-tür stF. MWV kėller-var Adj. MWV kėller-vėnster stN. MWV kėller-warter stM. MWV kėller-ziuc stM. MWV kellic Adj. MWV kėl-māc stM. kėl-meier stM. kėln Subst. MWV kėln stM. kėln-ambet stN. MWV kėlnęre stM. (9) MWV kėlnęrinne stF. MWV kėlnerīe stF. MWV kėlner-knabe swM. MWV kėlner-meister stM. MWV kėlnersen F. kėln-hof stM. MWV kėln-hof-guot stN. MWV kėln-liute st_pl MWV kėln-müle stF. MWV |