k – kafse
kafselīn – kalc-menger
kalc-mėʒʒer – kaln
calof – camźliōn
Camelot – kamer-slange
kamer-stap – kampf-rėht
kampf-rėhten – kānic
caniculata – kanz-wagen
kaos – käppelīn2
kappellān – karbalierunge
karbūn – Karlinge
Karlingen – kar-spüelen
karst – kęse-kamer
kęse-kar – kastėlle-dach
kastėllīn – katzen-gebėt
katzen-gestalt – kebes-isch (?)
kebes-kint – kein-visch
keiser – kėl-giric
kėl-gīte – kėln-müle
kėlre – kemerische
kemerlīn – kenne-schaft
kennunge – kerkern
kerker-stein – kerrelīn
kerren – kerze-tac
kerze-wīhe – ketzeln
ketzer – keʒʒel-hāke
keʒʒel-hant-wėrc – kiel-kemenāte
kiel-meister – kimm-īsen
cimolea – kindisch-heit
kindisch-lich – kint-ver-tilgerīn
kint-ver-tuoęrinne – kirchenamman
kirchenęre – kirchgrabe
kirch-guot – kirch-volc
kirch-vrīunge – kitelīn
citrinum – kiuten1
kiuten2 – klāftern
klāfter-snuor – klage-twanc
klage-vogel – klār
klāre – klėbergaʒʒe
klėberic – kleibunge
kleib-zwėc – klein-öuge?
klein-phenninc – klėnster
klėn-want – klingęre
klinge – klöbelīn
klobe-louch – klōsterlīn
klōster-liute – klʒelīn
klʒen – kluoc-heit
kluoc-lich – knacken
kluoc-lich Adj.
kluoclīche Adv.
kluoge Adv.
kluoge swfm
kluoge stF.
kluogen swV.
klupf stM.
klüpfel stM.
klupfen swV.
kluppe swF.
klüppelīn stN.
klūse F.
klūsen swV.
klūsenęre stM.
klūsenęrinne stF.
klūsene swF.
klūsenen swV.
klūsen-tor stN.
klūsentür stF.
klūsen-vrouwe swF.
klūse -
klūster Subst.
klūter stM.
kluteręre stM.
kluterāt st_s
klūter-dinc stN.
kluteren swV.
kluteren stN.
klūter-haft Adj.
kluterheit stF.
kluterīe stF.
klūternisse stF.
kluter-spil stN.
klüter-wėrc stN.
kluter-wort stN.
klutter stM.
klutterāt stF.
klutzen swV.
klūwen stN.
knabęrinne stF.
knabatze swM.
knabe swM.
knabe-lich Adj.
knaben-brobest stM.
knabende Part.-Adj.
knaben-krūt stN.
knaben-vürste swM.
knaben-wāt stF.
knacke swM.
knacken swV.
knaffen – kneppischen
knėtęrinne – knisten
knistunge – knorzen
knorzic – knütze
knutzen – koch-keʒʒel
koch-krūt – kōle
kōle-gruobe – coloquintida
kol-phanne – kom-lich
kom-līcheit – confectiōn
confession – convėnt-kopf
convėnt-müech – kōr-bischof
kōr-bistuom – körnen
corneol – korn-schütze
korn-snit – korus
kōr-vrouwe – kōt-man
kōt-mānōt – kouferīe
kouferinne – kouf-slagen
kouf-slagen – krage1
krage2 – krām-wėrc
krām-zol – cras
kraspeln – crźdenzen
crźdenzen – kreiʒ-gengel
kreiʒ-līche – krette
krettelīn – krieg-büechlīn
kriege – kringeleht
kringen – krispeln
krispel-węhe – kristen-mensche
kristen-name – kriutelich
kriutelīn – kriuz-reste-tac
kriuz-sāme – kropfeht
kröpfelīn – krucke-stap
krude – kruppel
krūs – krūt-leffel
krūt-lźhen – kuchen-gėlt
kuchen-geręte – küe-gras
küel-brunne – kulken
küllinc – Kumenīe
kumer – künden
künden – künigelīn2
künigelīnchen – kunrieren
cuns – künt-oven
kunt-phenninc – kuo-mūl
kuone-zorn – kuppeln
kuppel-seil – kürne
kürne – kur-vürst-lich
kür-warter – küssen-lich
küssen-līche – kützel-diep
kützel-guomen – cytrinus
|
kluoc-lich Adj. (8) MWV
kluoclīche Adv.
kluoge Adv. MWV
kluoge swfm MWV
kluoge stF.
kluogen swV. MWV
klupf stM. (3) MWV
klüpfel stM. MWV
klupfen swV. (1) MWV
kluppe swF. (1) MWV
klüppelīn stN. (1) MWV
klūse F. (90) MWV
klūsen swV. MWV
klūsenęre stM. (4) MWV
klūsenęrinne stF. (2) MWV
klūsene swF.
klūsenen swV.
klūsen-tor stN. MWV
klūsentür stF.
klūsen-vrouwe swF. MWV
klūse -
klūster Subst. MWV
klūter stM. (5) MWV
kluteręre stM. MWV
kluterāt st_s (2) MWV
klūter-dinc stN. (1) MWV
kluteren swV. (1) MWV
kluteren stN. MWV
klūter-haft Adj. (1) MWV
kluterheit stF.
kluterīe stF. MWV
klūternisse stF. MWV
kluter-spil stN. MWV
klüter-wėrc stN. MWV
kluter-wort stN. MWV
klutter stM.
klutterāt stF. MWV
klutzen swV. MWV
klūwen stN.
knabęrinne stF. MWV
knabatze swM. MWV
knabe swM. (86) MWV
knabe-lich Adj. (1) MWV
knaben-brobest stM. MWV
knabende Part.-Adj. MWV
knaben-krūt stN. MWV
knaben-vürste swM. MWV
knaben-wāt stF. MWV
knacke swM. MWV
knacken swV. MWV |
