Mhd. Gesamtlemmaliste/Belegarchiv
  Kontextlänge: Wortformen  

  Belegarchiv/Konkordanz

Die hier aus dem elektronischen Belegarchiv ausgegebenen Stellen bilden den durch halbautomatische Lemmatisierung von digitalisierten Volltexten gewonnenen Kern einer umfassenderen Beleggrundlage, die für die Ausarbeitung des Mittelhochdeutschen Wörterbuchs verwendet wird. Bei der Benutzung des elektronischen Belegarchivs ist stets zu beachten, dass es Stellen enthalten kann, die anderen Stichwörtern zuzuordnen sind.

übel Adj. (686 Belege) Lexer BMZ Findeb.  

Lucid 126, 4 iſt irluterunge in dirre welte die erbeit, die in die vbelen machent uon gewalte. Sumelichen iſt ein irlúterunge vaſten vnde wachen
Lucid 126, 17 von diſen dingen. Nu ſage mir, wie eʒ unbe die ubelen geiſte ſi, ſo ſi erſterbent. Der meiſter ſprach: So die
Lucid 126, 18 geiſte ſi, ſo ſi erſterbent. Der meiſter ſprach: So die ubelin erſterbent, ſo cumet der tiuel mit einer michelen ſchar gruwelich
Lucid 130, 9 niemer wider. //Do ſprach der iunger: Mugent die gůten die ubelen geſehen in der hellen? Der meiſter ſprach: Die gůten ſehent
Lucid 130, 11 in der hellen? Der meiſter ſprach: Die gůten ſehent die ubelen in der helle darunbe, daʒ ir fróde deſte groʒer ſi,
Lucid 130, 12 deſte groʒer ſi, daʒ ſi bi in niht enſint. Die ubelen ſehent die gůten vor dem iungeſten dage in ir fróden,
Lucid 130, 15 iungeſten dage ſo ſehent die gůten ʒů allen ʒiten die ubelen in den wiʒen. Aber die ubelen geſehent die gůten niemer
Lucid 130, 15 ʒů allen ʒiten die ubelen in den wiʒen. Aber die ubelen geſehent die gůten niemer me. //Do ſprach der iunger: Jſt
Lucid 130, 17 der iunger: Jſt den gůten iht leit, ſo ſie die ubelen ſehent in den wiʒen? Der meiſter ſprach: Jn iſt niht
Lucid 131, 1 rache.#.; //Do ſprach der iunger: Biten die guten vnbe die ubelen iht? Der meiſter ſprach: Niht! Wen betent ſie vnbe die
Lucid 131, 7 waʒ bi der nideren helle, da die gůten vnde die vbelen ein ander ſahent. //Do ſprach der iunger: Welhe wiſen heten
Lucid 131, 13 [61#’r] mit ein ander geweſin ſint, vnde erkennent ouch die ubelen alſe wol, daʒ ſi wol wiſſent, vnbe welhe ſúnde ſi
Lucid 131, 14 wiſſent, vnbe welhe ſúnde ſi da ʒe helle ſint. Die úbelent erkennent #;voch die ubelin vnde erkennent ouch die gůten, die
Lucid 131, 14 ſi da ʒe helle ſint. Die úbelent erkennent #;voch die ubelin vnde erkennent ouch die gůten, die ſi ſehint, vnde wiſſent
Lucid 135, 26 toten uf ſtan. Zů dirre ſtimme ſtant uf gůt vnde vbele alſo ſchiere ſo ein bra die andere berůren mac. //Der
Lucid 136, 15 uf geʒucket. Die ſterbint vnde erſtant an einer wile. Die vbelen ſterbint von forhte vnde werdint ʒehant lebinde. Alſo rihtet got
Lucid 137, 3 da ſi abe geſniten ſint, ſo wirt der menſche vil úbele getan. Do ſprach der meiſter: Du ſolt eſ niht alſo
Lucid 138, 2 ſprach der meiſter: Vntótlichen vnde luter alſ ein glaſ. Die vbelen hant ouch vnʒergancheit ʒe allen ʒiten in den ewigen wiʒen
Lucid 138, 19 die rehten ʒů der ʒeſewen alſe die ſcaf vnde die %/vbelen ʒů der lirken hant alſe die cikin. //Der iunger ſprach:
Lucid 138, 25 erde. Die gůten varent ʒe himele alſe die aren, die vbelin vallint nider alſe bli. //Der iunger ſprach: Jn welheme bilde
Lucid 139, 3 in der geſchopfede alſ er erſchein in monte ſynai, den vbelen erſchinet er in dem bilde alſe er gemartirt wart an
Lucid 140, 4 ſprach: Wie wirt daʒ urteil? Do ſprach der meiſter: Die vbelen vnde die gůten ſint nu vnder enander vnde dunket vnʒ
Lucid 140, 5 vnʒ vil lúte gůt, die ubel ſint, vnde vil lúte úbil, die gůt ſint. An dem iungeſten dage ſcheident die engele
Lucid 140, 7 iungeſten dage ſcheident die engele die gůten von den [67#’r] úbelen alſe daʒ corn von den helwen vnde teilent ſi in
Lucid 142, 2 die uor gotiſ gebúrte an ir e ſúndetent, vnde die %/vbelen criſten, die mit úbelin werken gotiſ hant verlókenent, ʒe den
Lucid 142, 2 an ir e ſúndetent, vnde die %/vbelen criſten, die mit úbelin werken gotiſ hant verlókenent, ʒe den ſprichet got denne: #.:Varnt
Lucid 142, 12 ſprach: Hant die rehten iemannen, der ſie beſchir[68#’v]me, oder die %/vbilen iemannen, der ſi r#;euge? Do ſprach der meiſter: Niht. Wen
Lucid 149, 7 denne der daʒ alleʒ hete. Abſoloniſ ſchone were da ein úbel getane vnde vngeſtalt. Ir ſchone wirt alſe die ſunne. Die
Lucid 152, 8 #.:von der veiʒete ſineſ huſeſ#.;. Jn dem huſe iſt niht úbel noch herteʒ inne. Da iſt alle ſenftin vnde alle gůthe
Lucid 154, 3 du ie gedehte oder geſpreche, oder daʒ ie kein menſch ubeleʒ oder gůteʒ getet. //Der iunger ſprach: Waʒ ſol die bihte
Lucid 159, 13 die gůten mit micheler geʒierde werdent erlúhtet, alſe werdent die %/vbelen mit michelme gruwele gewůſtet. Alſe die gůten mit micheler ſnelheit
Lucid 159, 15 die gůten mit micheler ſnelheit ſint gelihteret, alſo werdent die úbelin mit micheler trakeit beſwert. Alſe die gůten mit micheler ſterkin
Lucid 159, 16 die gůten mit micheler ſterkin ſint geſterkit, alſe ſint die úbelen mit micheler ſwachheit geſwechit. Alſe die gůten mit micheler friheite
Lucid 159, 18 die gůten mit micheler friheite ſint gehohit, alſo werdint die vbelin mit micheler ſchalcheit gedruckit. Alſe die gůten mit micheler wolluſte
Lucid 159, 20 die gůten mit micheler wolluſte ſint gefrówet, alſo ſint die ubelin mit biterlicher nóte getrureget. Alſe die gůten mit micheler geſuntheite
Lucid 159, 23 die gůten mit micheler geſuntheite ſint gekreftiget, alſo ſint die úbelin mit micheler vncrefte gebródiget. Alſe die gůten ſich frówent mit
Lucid 159, 25 gůten ſich frówent mit vntótlicher ſelde, alſe weinent die [76#’r] ubelin mit eweclicheme ſere. Alſe die gůten mit dem ſchine deʒ
Lucid 159, 27 mit dem ſchine deʒ wiſtůmeſ ſint geʒieret, alſe ſint die ubelin mit vinſterniſſe vnde der vnſinnekeite bemeniet. Wen, ſwaʒ ſi wiſſent,
Lucid 160, 1 Alſe die gůten ein ſůʒe frúntſchaft ſamenent, alſo martilet die úbelen ein biter vigenſchaft. Alſe die gůten alle geſchopfede vmbe ir
Lucid 160, 4 geſchopfede vmbe ir ebinhellunge ſegenent, alſo verflůcht $t ſint die úbelen vmbe ir miſſehellunge. Alſe die gůten mit groʒem gewalt ſint
Lucid 160, 5 die gůten mit groʒem gewalt ſint gehohit, alſo ſint die úbelen mit vngewalte geangeſtet. Alſe die gůten mit eren ſint gehohit,
Lucid 160, 7 Alſe die gůten mit eren ſint gehohit, alſo ſint die úbelen mit laſtir genidert. Alſe die gůten mit gewiſlicher ſicherheit geſigent,
Lucid 160, 8 Alſe die gůten mit gewiſlicher ſicherheit geſigent, alſo ligent die úbelen mit groʒe forhte. Alſe die gůten mit vnʒalhaftiger froide ewicliche
Lucid 160, 11 die gůten mit vnʒalhaftiger froide ewicliche ſingent, alſe wenint die %/vbelen mit grimme ewecliche. Gotiſ haſ hant ſie iemer. Wen alſo
Lucid 160, 22 ſi nieman erdenken mac noch gelouben, alſo groʒ ſint der %/vbelen wiʒene, daʒ ir nieman maʒe gegebin mac noch fúrbrinken mac.
Lucid 161, 14 geueſtent vnde gewiſet alſe mit eime mórtere. Daʒ ſint die úbelen, die uon dem himeleſchen geʒinbere verworfen ſint vnde in den
MarlbRh 28, 16 not,/ in d#;ei schand ind in den dot –/ w#;ei üvel he sich versinnet!/ ////Truret alle creaturen,/ helpt mir weinen inde
MarlbRh 30, 37 bosheit verdrenket,/ d#;ei ir haʒ in d#;ei hel versenket!/ w#;ei üvel dit volc diner s#;euʒcheit gedenket!/ //Owi, we sal mir dat
MarlbRh 71, 24 du machds si kündich $’n gůden vr#;iunden,/ d#;ei si n#;eit üvel d#;iuden künden./ //Gif, s#;euʒe, wise minnerinne,/ allen minnern d#;ei selve
MarlbRh 101, 25 erdrich gesch#;ein mach/ beid gemach ind ungemach;/ beid gůt ind üvel wirt ir gůt./ de gůt wirt hat si so wal

Ergebnis-Seite: << 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 >>
Seite drucken