Mhd. Gesamtlemmaliste/Belegarchiv
  Kontextlänge: Wortformen  

  Belegarchiv/Konkordanz

Die hier aus dem elektronischen Belegarchiv ausgegebenen Stellen bilden den durch halbautomatische Lemmatisierung von digitalisierten Volltexten gewonnenen Kern einer umfassenderen Beleggrundlage, die für die Ausarbeitung des Mittelhochdeutschen Wörterbuchs verwendet wird. Bei der Benutzung des elektronischen Belegarchivs ist stets zu beachten, dass es Stellen enthalten kann, die anderen Stichwörtern zuzuordnen sind.

slange swM. (342 Belege) Lexer Lexer-Nachtr. BMZ Findeb.  

BdN 260, 6 klainen habent ir vergift in dem ingewaid. verplendet man ain slangen, si wirt wider gesehend. sleht man ir den swanz ab,
BdN 260, 8 er wehset ir wider von nâtûr, sam der egdehsen. diu slang hât dreizig rippe. die slangen koment sô nâh zuo enander
BdN 260, 8 nâtûr, sam der egdehsen. diu slang hât dreizig rippe. die slangen koment sô nâh zuo enander in irr unkäusch, daz ainen
BdN 260, 11 ain leip und hab der leip zwai haupt. ain iegleich slang izt ân underschaid kraut und auch flaisch. diu slang trinkt
BdN 260, 12 iegleich slang izt ân underschaid kraut und auch flaisch. diu slang trinkt wênig, aber si begert sêr weins und dar umb
BdN 260, 14 zement und lockent si die slangenvaher mit wein. wenn diu slang den menschen getœtt hât mit irm hecken, sô nimt si
BdN 260, 17 wan si stirbt kürzleich dar nâch, sam Plinius spricht. diu slang mag niht mêr denn neur ains ertœten, neur ze aim
BdN 260, 21 Plinius spricht, daz diu vergift niht anderz sei denn der slangen fäuht in der gallen und diu fäuht gêt von der
BdN 260, 24 dem swanz, als man auch siht an dem schorpen. die slangen in der Syren lant laidigent niemant und dar umb tœtent
BdN 260, 29 laidigen die wirt und die in dem land wonent. die slangen sint von nâtûr hitzig und dar umb, wenn si erkaltent,
BdN 261, 1 denn sein pluot des êrsten. man spricht auch, daz die slangen den nakenden menschen förhten und vliehen und getürren in niht
BdN 261, 4 niht gelaidigen. Ambrosius spricht, daz ains nüehtarn menschen spaichel die slangen ertœt, wan ist daz diu slang der spaicheln ain klain
BdN 261, 4 nüehtarn menschen spaichel die slangen ertœt, wan ist daz diu slang der spaicheln ain klain berüert, sô stirbt si zehant. eyâ,
BdN 261, 7 diu vaste hât, daz si mit der spaicheln ain erdisch slangen ertœt! treun, sô ist daz pilleich, daz diu vast auch
BdN 261, 9 ist daz pilleich, daz diu vast auch wider die gaistleichen slangen helf, daz ist wider die pœsen gaist. ez ist als
BdN 261, 10 pœsen gaist. ez ist als mangerlai vergift, diu von den slangen kümt, als mangerlai slangen sint. ez sint sô vil pôshait
BdN 261, 11 als mangerlai vergift, diu von den slangen kümt, als mangerlai slangen sint. ez sint sô vil pôshait merkleicher an in, als
BdN 261, 13 den läuten, als vil varb an in gezwaiet ist. der slangen milz ist clain und sinbel. diu slang pirgt ir haupt
BdN 261, 14 gezwaiet ist. der slangen milz ist clain und sinbel. diu slang pirgt ir haupt und slingt den ganzen leip dar umb
BdN 261, 17 si lebendig ân daz ander tail des leibs. wenn diu slang in daz wazzer wil, sô læzt si vor die vergift,
BdN 261, 22 auf die erd, unz daz si vor lait stirbt. diu slang fleuht allen guoten smack und stirbt oft dâ von. man
BdN 261, 24 dâ von. man spricht auch, daz auz des menschen mark slangen werden und allermaist auz des ruks dorn. Rabanus spricht, daz
BdN 261, 32 stêt an wirm und an fäuhten. Aristotiles spricht, daz der slangen aigenchait sei, daz si daz haupt gewegen müg ân den
BdN 261, 34 daz haupt gewegen müg ân den leichnamen. Rabanus spricht, all slangen habent trüebz gesiht und dar umb siht si daz ir
BdN 261, 36 umb siht si daz ir widerwärtig ist selten, wan die slangen habent ir augen niht an der stirn, si habent si
BdN 262, 2 umb hœrent si ê daz si sehen. Alexander spricht, diu slang vertreibet ir plinthait mit fenchel ezzen, und dar umb, wenn
BdN 262, 6 kain ander tier sein zungen sô snell weg sam die slang, wan si wegt ir zungen sô snell, daz ainz dunket,
BdN 262, 9 Augustînus spricht, diu vergift ist des menschen tôt und der slangen leben. //VON DER ASPEN. Aspis haizt ain asp. daz ist
BdN 262, 12 //VON DER ASPEN. Aspis haizt ain asp. daz ist ain slang wahsvar oder gel. diu læzt vergift in irm piz und
BdN 262, 16 vil gesprochen als vergift. Jacobus der maister spricht, daz diu slang von etleicher wort kraft gepunden werd, alsô daz si mit
BdN 262, 24 daz si des ansprechers stimm iht hœr. Lucânus haizt die slangen ain slâfpringerinne, wan wer von ir verwunt wirt, der slæft
BdN 262, 34 und dar umb legent die läut iriu kint für derlai slangen. ist dan daz si die slangen laidigent, sô habent si
BdN 263, 1 iriu kint für derlai slangen. ist dan daz si die slangen laidigent, sô habent si si niht für ireu kint und
BdN 263, 8 ANSIBÊN. Ansibena oder amphisibena haizt ain ansibên. daz ist ain slang, diu hât zwai haupt, ainz an der rehten hauptstat, daz
BdN 263, 10 an dem zagel und daz selb haupt machet, daz diu slang kraizlingen lauft und hin und her zeuht. die slangen haizt
BdN 263, 11 diu slang kraizlingen lauft und hin und her zeuht. die slangen haizt Solînus in seinem puoch amphis, daz ist in kriechisch
BdN 263, 14 ain zweivel, wan ez ist zweivel, mit welhem haupt diu slang für well gên. aber Aristotiles sagt von slangen in den
BdN 263, 15 haupt diu slang für well gên. aber Aristotiles sagt von slangen in den landen gegen der sunnen aufganch, die zwai haupt
BdN 263, 18 in der muoter leib oder in irr gepurt. die selben slangen habent zwai haupt und ainen leip und paideu haupt ezzent
BdN 263, 22 Jorach spricht in seinem puoch von den tiern, daz diu slang amphisibena sô gar wächig sei, wenn si ir air prüett,
BdN 263, 28 UNKEN. /Basiliscus haizt ain unk. der ist ain künich aller slangen, sam Jacobus spricht, wan basiliscus in kriechisch haizt ain künigel
BdN 263, 32 er geziert sei mit ainer krôn. den unk vliehent all slangen und fürhtent in, wan er tœt si neur mit seim
BdN 264, 15 alleu tier und allez gefügel. sein wispeln fürhtent all ander slangen, wan er tœtt andreu tier mit wispeln. iedoch gesigt im
BdN 265, 5 pulver daz er wolt. //VON DER BOA. /Boa ist ain slang, diu wont in dem land Calabria, alsô spricht Solînus. diu
BdN 265, 6 diu wont in dem land Calabria, alsô spricht Solînus. diu slang wirt unmæzicleichen grôz in dér weis. si müet und laidigt
BdN 265, 22 der hailigen väter geschrift. ez sprechent auch etleich, daz diu slang derlai slangen sei gewesen, die Regulus der Rœmer herzog hie
BdN 265, 23 väter geschrift. ez sprechent auch etleich, daz diu slang derlai slangen sei gewesen, die Regulus der Rœmer herzog hie vor ertœtt,
BdN 265, 26 dingen in den zeiten oder in den landen, wan die slangen ertœt Regulus in dem land Africa und diu was an
BdN 265, 32 die Rœmer auf zuo aim wunder. Plinius schreibt von der slangen und spricht, wenn man si vâhen well, sô müez man
BdN 266, 4 /Berus haizt ain ber. diu ist die schalkhaftigst under allen slangen, sam ain vorscher spricht, und ist kündiger wan kain ander

Ergebnis-Seite: << 1 2 3 4 5 6 7 >>
Seite drucken