Mhd. Gesamtlemmaliste/Belegarchiv
  Kontextlänge: Wortformen  

  Belegarchiv/Konkordanz

Die hier aus dem elektronischen Belegarchiv ausgegebenen Stellen bilden den durch halbautomatische Lemmatisierung von digitalisierten Volltexten gewonnenen Kern einer umfassenderen Beleggrundlage, die für die Ausarbeitung des Mittelhochdeutschen Wörterbuchs verwendet wird. Bei der Benutzung des elektronischen Belegarchivs ist stets zu beachten, dass es Stellen enthalten kann, die anderen Stichwörtern zuzuordnen sind.

sam adv_k_prp (1729 Belege) Lexer Lexer BMZ Lexer Findeb. Findeb.  

BdN 146, 27 LUHS. /Linx haizt ain luhs. der hât sô scharpfiu augen, sam Plinius und Jacobus sprechent, daz er durch starch wend siht.
BdN 146, 32 ainen edeln stain, der haizet ligurius, und hât ain varb sam ain jâchant, als wir her nâch sagen von den edeln
BdN 148, 12 dem zaun, sô peizt er sich selber in den fuoz, sam ob der fuoz dar an schuldig sei. des wolfs hirn
BdN 148, 32 und grimm. //VON DEM LEOCAFFEN. /Leocophana ist ain klain tier, sam Solînus und Jacobus sprechent. wenne man daz gevæht, sô prent
BdN 149, 31 und pei den vliezenden wazzern und ist an der grœzen sam ain katz und hât auch nâhent die selben gestalt, ân
BdN 150, 13 irm schaden. //VON DEM LOCUSTEN. /Locusta ist ain vierfüezig tier, sam Jacobus spricht. daz ist in den landen gegen der sunnen
BdN 150, 32 erleiden. daz kümpt von ainem esel und von ainer merhen, sam der burd, der ze latein burdo haizt, kümpt von ainer
BdN 151, 2 RÜDEN. /Molosus haizt ain rüd. daz ist ain grôzer hunt, sam man si gar grôz vint in Lamparten. Adelînus spricht, wie
BdN 151, 11 däutsch ain pisemtier. Plinius spricht, ez sei an der grœz sam ain rêch, und wont in den landen gegen der sunnen
BdN 151, 25 cattus haizt ain katz. daz ist gar ain listik tier, sam Jacobus spricht. ez siht alsô scharpf, daz ez die mäus
BdN 152, 15 zwairlai: ainz grœzer, daz ander klainer, und daz haizt ictide, sam Isidorus spricht. wenne diu wisel mit der slangen streiten wil,
BdN 152, 24 aspis haizt. daz ander an der wiseln ist allez vergift, sam Plinius spricht. diu wisel tregt oft iriu kint an ain
BdN 153, 12 er. den mäusen wechset die leber in vollem mônn, reht sam etleich mertier sich mêrent und abnement nâch dem mônn, als
BdN 153, 25 stunt in der naht an dem fünfzehenden tag des merzen, sam Isidorus spricht, und lüet als oft an dem tag. dâ
BdN 154, 10 daz andreu tier dar ab erschreckent. //VON DEM WUNDERTIER. /Onocentaurus, sam Isidorus spricht, ist ain wundertier, wan ez hât ain haupt
BdN 154, 12 ez hât ain haupt als ain esel und ainen leip sam ain mensch, und spricht Jeronimus, daz sant Anthonius der ainz
BdN 156, 13 PARDE. /Pardus haizt ain pard. daz ist ain tier manigvirbig sam daz pantier, als Jacobus spricht, wann ez hât vil fleck
BdN 156, 26 PANTIER. /Panthera ist ain tier mangerlai varb an dem leib, sam Solînus spricht, und ist gar schœn, reht sam ez gemâlt
BdN 156, 26 dem leib, sam Solînus spricht, und ist gar schœn, reht sam ez gemâlt sei mit klainem kraizlein. der sint etsleich gel
BdN 156, 31 von mangerlai ezzen, sô verpirgt ez sich in sein hol, sam Aristotiles spricht, und slæft drei tag. dar nâch stêt ez
BdN 157, 19 kain tier mêr. //VON DEM PILOS. /Pilosus ist ain tier, sam diu glôs spricht über Isaiam, daz hât ain gestalt oben
BdN 157, 31 kürzereu füezel an der lenken seiten wan an der rehten, sam ain dahs. ez begert gar sêr der hüenr und irr
BdN 158, 29 und lâzent si ligen. sô koment die affen und tuont sam; alsô væht man si. der aff erkent seinen herren über
BdN 159, 9 ist er im inwendig minner geleich dann kain ander tier sam Aristotiles spricht. der aff hât kainen nabel. diu äffinn hât
BdN 159, 10 der aff hât kainen nabel. diu äffinn hât ain ding sam ain weip und der aff ainz sam ain hunt. //VON
BdN 159, 10 hât ain ding sam ain weip und der aff ainz sam ain hunt. //VON DEM OHSEN. /Taurus haizt ain ochs. der
BdN 159, 16 ân daz ez den wider ist, die andern tiern schadent, sam wolf sint und hund. wenn si vehtent, sô streckent si
BdN 160, 3 habent gepflegen. des rindes hörner sint herter danne des ochsen, sam der grôz Basilius spricht. ain trunk ochsenpluotes ist tœtleich. warmz
BdN 160, 13 ist ain tier, daz hât an dem kinn ainen part sam ain pock und hât gezinnelt hörner mit esten sam ain
BdN 160, 14 part sam ain pock und hât gezinnelt hörner mit esten sam ain hirz. daz tier ist starch und werleich gegen allem
BdN 160, 16 daz im wider ist und ist verpoten in der ê, sam Isidorus spricht, daz man ez iht ezze. daz haizt auch
BdN 160, 23 ist plint und swarz. daz wirt von fäuhter horwiger erden, sam etleich sprechent, und diu erd ist faul. ez wont auch
BdN 160, 24 erd ist faul. ez wont auch neur in der erden sam pilleich ist und lebt der würm ezzen in der erden,
BdN 161, 5 ist wunderleich kreftig und snel. daz wirt geporn in Hircania, sam Isidorus und Jeronimus sprechent. diu tier sint gar grimmig und
BdN 161, 9 niht enpfliehen; dar umb werfent si glesein schilt hinder sich, sam Ambrosius spricht. sô danne diu tier dar über koment und
BdN 161, 19 AINHÜRN. /Unicornus ist ain ainhürn und ist ain klain tier, sam Isidorus spricht, gegen seiner grôzen kraft. ez hât kurzeu pain
BdN 161, 23 alsô daz ez kain jäger gevâhen mag mit gewalt. aber sam Isidorus und Jacobus sprechent, sô væht man ez mit ainer
BdN 162, 34 wehst wenne man ez seudet, daz tuot kain flaisch mêr, sam Plinius spricht. der per ist sô gar schelmig, daz kain
BdN 163, 16 art, wenne ez im umb daz leben gêt von siechtum, sam Ambrosius spricht, sô suocht er ain viehten und izt des
BdN 163, 27 ist auch stinkend hinden. er lâget auch allermaist haimleichem gefügel, sam hüenren und gensen. fühsein flaisch geprant ze pulver und daz
BdN 164, 1 âtem gemach an sich, unz die vogel auf in gesitzent sam auf ain âs, sô væht er si danne und frizt
BdN 164, 5 er enpfleucht den hunden etswenn mit dem, daz er pillt sam ain hund oder er hæht sich an ainen ast, unz
BdN 164, 18 ist der snell fleugt, dar hât pœs und kranch füez, sam die swalben und den geleich. iegleich vogel klaines leibes singet
BdN 164, 22 ain iegleich vogel, der an dem pain ain klâen hât, sam der hân, der ist pœses fluges und krankes. ain iegleich
BdN 165, 24 hals, ân die vögel, die leder habent zwischen den vingern, sam diu gans hât. ez ist grœzereu fruhtbærikait an den klainen
BdN 166, 14 welhez dann die sunnen ân wankel ansiht, daz behelt er sam ainen wirdigen vogel seins geslähtes und fuort ez. welhez aber
BdN 166, 16 diu augen von der sunnen kêrt, daz wirft er hin sam ain unedelz kint. Adelînus spricht, wenne der adelar beswært wirt
BdN 167, 26 schützen, ob sein nôt gescheh, daz er den schuz vâhe sam ain schilt vor den kinden. //VON DEM ARPEN. Arpia ist
BdN 167, 29 vor den kinden. //VON DEM ARPEN. Arpia ist ain vogel, sam Adelînus spricht, der wont in verren landen an der stat,
BdN 168, 12 niht menschleich vernunft. //VON DEM RAIGEL. /Ardea haizt ain raigel, sam Jacobus und Ambrosius sprechent. der fleugt gar hôch über diu

Ergebnis-Seite: << 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 >>
Seite drucken