o – ober-halben ober-halben – ober-zîle obe schînen – observanz observanzisch – offen-bærec offenbârec-heit – ohsen-galle ohsen-ganc – ölboum-ast öl-boumelîn – öl-müle öl-mütte – opfer opfer-ambet – orden-haft orden-haft – orgelen orgeler – ôr-rûne ôr-rûnen – ort-vrüme ort-vrumeclîche – ôster-bluomtac ôster-brôt – ôster-sê ôster-spil – ou ouch – ougen-rîden ouch adv_k ouchen swV. oug-apfel stM. oug-arzât stM. ouge swn öuge Adj. ouge-bein stN. ouge-brâ F. ouge-brâwelîn stN. ouge-brëhende Part.-Adj. öugec Adj. ouge-glas stN. ougel-diener stM. ougel-dienest stM. öugeler stM. öugelîn stN. ougelinc stM. ouge-lit stN. öugeln stN. öugeln swV. öugel-schouwe stF. öugel-weide stF. ouge-mâl stN. ougen swV. ougen-bilde stN. ougen-blic stM. ougen-blickic Adj. ougen-blicklich Adj. ougen-blicklich Adv. ougen-brëhen stM. ougen-brëhen stN. ougenede stF. ougenen swV. ougen-ender stM. ougen-glast stM. ougen-glit stN. ougen-grüeʒen stN. ougen-gruobe F. ougen-kêren stN. ougen-knëht stM. ougen-knipper stM. ougen-knolle swM. ougen-krenke stF. ougen-laster stN. ougen-lîchen Adv. ougen-lôs Adj. ougen-mëʒʒen stN. ougen-rëbe swfm ougen-rëgen stM. ougen-rîden stN. ougen-ritzic – oug-erzetîe ouge-siune – oven-loch oven-meister – ozzek
| ouch adv_k (3978) MWV ouchen swV. MWV oug-apfel stM. (8) MWV oug-arzât stM. MWV ouge swn (1665) MWV öuge Adj. MWV ouge-bein stN. (1) MWV ouge-brâ F. (21) MWV ouge-brâwelîn stN. MWV ouge-brëhende Part.-Adj. MWV öugec Adj. MWV ouge-glas stN. MWV ougel-diener stM. MWV ougel-dienest stM. MWV öugeler stM. MWV öugelîn stN. (1) MWV ougelinc stM. MWV ouge-lit stN. MWV öugeln stN. MWV öugeln swV. (2) MWV öugel-schouwe stF. MWV öugel-weide stF. MWV ouge-mâl stN. MWV ougen swV. (23) MWV ougen-bilde stN. MWV ougen-blic stM. (49) MWV ougen-blickic Adj. MWV ougen-blicklich Adj. MWV ougen-blicklich Adv. ougen-brëhen stM. MWV ougen-brëhen stN. (2) MWV ougenede stF. MWV ougenen swV. (1) MWV ougen-ender stM. (60) MWV ougen-glast stM. (1) MWV ougen-glit stN. MWV ougen-grüeʒen stN. MWV ougen-gruobe F. MWV ougen-kêren stN. MWV ougen-knëht stM. MWV ougen-knipper stM. MWV ougen-knolle swM. MWV ougen-krenke stF. MWV ougen-laster stN. MWV ougen-lîchen Adv. MWV ougen-lôs Adj. MWV ougen-mëʒʒen stN. MWV ougen-rëbe swfm MWV ougen-rëgen stM. (1) MWV ougen-rîden stN. (1) MWV |