d – dahenîn dâ-hër – dam-wilt dan – dannen tragen dannen tuon – dar bobene dar bringen – darîn graben darîn kêren – darnider kêren darnider kniewen – dar stellen darstellunge – dar wëgen dar wërfen – dâvon komen dâvon lâʒen – decke-blôʒ decke-boum – dehemgeld dehemgeldfrei – dempfelsac dempfen – derp-kuoche derp-teic – dîadochîs derp-teic stM. derre stF. derre-blahe swF. derren stN. derren swV. derrer stM. derrerin stF. derresal stN. derrevuoder stN. dër-sëlbe prn derunt Präp. dër wërke Adv. dërzît Adv. dës Adv. dës alters Adv. dës endes Adv. dës êrsten Adv. dës gelîches Adv. dës-halben Adv. dës mâles Adv. despen swV. dës-selben Adv. dës tages Adv. dëste Adv. Destragors des weges Adv. dës willen Adv. detten swV. deuhel stM. deuhel-îsen stN. deuhel-schin stF. deun swV. dêus Subst. Deusen M. deuteronomium n de-wëder prn dewëder ... alde Konj. dewëder ... noch k dewëder ... oder k de-wëder-halp Adv. dewëderunt Adv. de-wëlch prn dezedemon stN. dîa– Subst. dîabetes dîacameron Subst. dîaciniber Subst. dîacodus Subst. dîadêm stM. dîadochîs M. dîadrogant – diehel diehen – dienestec dienesten – dienest-vreude dienest-vrouwe – diête dieterich – dîn dinc – dinc-sal dinc-schaz – dinne dinsen – dis-sît dissonanz – diup-scherge diupsen – dolic dolinc – doner-stein doner-stôʒ – dorf-marke dorf-meier – dorn-hecke dorn-heit – dort hinten dort-wart – dræhen dræ-holz – drenge drengen – drî-ge-var drî-ge-wihtec – drîspilden drî-spitzec – drî-valt-lich drî-var – droʒʒen druc – dudel-sac dû-distel – dünne dünne – durch-blæt durchblicken – durch gân durch-ganc – durch-güemen durch-güeten – durchlâz durch-lâzen – durch-muosieren durch-nagelen – durchsæjen durch-salben – durch-singen durch-sinken – durch-stôʒen durch-streifen – durch-vellen durch-vertec – durch-wallen durch-wandeln – durch-zuckern durch-zuckert – dürnisse dürniz – dyssenteria
| derp-teic stM. MWB MWV derre stF. MWB MWV derre-blahe swF. MWB MWV derren stN. MWV derren swV. (35) MWB MWV derrer stM. MWV derrerin stF. MWV derresal stN. MWB MWV derrevuoder stN. MWB dër-sëlbe prn (256) MWV derunt Präp. MWB dër wërke Adv. MWV dërzît Adv. MWV dës Adv. (11) MWV dës alters Adv. MWV dës endes Adv. MWV dës êrsten Adv. MWV dës gelîches Adv. MWV dës-halben Adv. (1) MWB MWV dës mâles Adv. MWV despen swV. MWV dës-selben Adv. MWV dës tages Adv. MWV dëste Adv. (373) MWB MWV Destragors (2) des weges Adv. dës willen Adv. MWV detten swV. MWB MWV deuhel stM. MWB MWV deuhel-îsen stN. MWV deuhel-schin stF. MWV deun swV. dêus Subst. (2) MWV Deusen M. (1) deuteronomium n (3) de-wëder prn (87) MWB MWV dewëder ... alde Konj. dewëder ... noch k dewëder ... oder k de-wëder-halp Adv. (1) MWB MWV dewëderunt Adv. MWB de-wëlch prn MWB dezedemon stN. dîa– Subst. (17) MWB dîabetes (1) MWB dîacameron Subst. MWV dîaciniber Subst. dîacodus Subst. (2) MWB MWV dîadêm stM. (1) MWB MWV dîadochîs M. (3) MWB MWV |