a – abe brėsten abe brevieren – abe erkennen abe erkōsen – abe gelsen abe-gelset – abe-gezogen abe-gezogenheit – abe-komende abe koufen – abe-lsec abe lsen – ābent-lanc abe lsen swV. abe-lsunge stF. abe-louf stM. abe-loufe Adj. abe loufen stV. abe-lougenunge stF. abe-lūtec Adj. abe machen swV. abe męjen swV. abe maln stV. abe meiʒen stV. abe-meiʒunge stF. abe merken swV. abe mėʒʒen stV. abe mieten swV. ab-emphāhunge stF. abe müeʒen anv. abe muotscharn swV. āben swV. aben swV. abe nagen stV. abe nęjen swV. abe-nāme stF. Abenberc ābenden swV. ābendes Adv. abe-neigen stN. abe neigen swV. abe-neigunge stF. abe-nėmen stN. abe nėmen stV. abe-nėmende Part.-Adj. abe-nėmer stM. abe-nėmunge stF. abe-nieʒen stN. abe nieʒen stV. abe nten swV. ābent stM. ābent-bekantnisse stN. ābent-brōt stN. ābent-ėʒʒen stN. ābent-gābe stF. ābent-ganc stM. ābent-gespręche stN. ābent-halben Adv. ābent-han swM. ābent-imbīʒ stN. ābent-kėler stM. ābent-kriec stM. ābent-lanc Adv. ābent-lich – abe predigen abe prėssen – aber-schanze aber-schit – abe-schit abe schiuren – abe snīden abe-snīdunge – abe swīchen abe-swīfic – abe-val abe-vallen – abe-wėge abe wegen – abe-zeler abe zeln – ab-handen ab-handen – absolvieren absolvierunge – ach-stein achter – acker-tropfe acker-vėlt – adel-sarc adel-schaft – affalter-boum affalterīn – aften aften – after-māl after-mān-tac – aga-puʒ agaricia – ahe ahe – ahte-halp ahtel – ahzegeste ah-zėhende – ālat-spieʒ alauda – aldei alder – al-gelīche al-gelīches – aller aller – aller-hźrist aller-hertest – aller-nęhst aller-nęhste – aller-vorderst aller-vreideclīchst – almatīn al-mechlich – alpha alp-leich – alsō-vort alster – alter-kleit alter-lachen – alt-schultheiʒe alt-sėʒʒe – al-waltende al-wār – ambet ambet-acker – āmen ęmen – Ampelgard ampel-gieʒer – an-bringunge an-brunst – ander-slahte ander-stunt – ane beheften ane beherten – anebruoderschaft ane buffen – ane ersėhen ane ersiuften – ane gelachen ane gelangen – ane-gestalt āne gestān – aneguʒ ane-habęre – ane-hou ane houbeten – anelachenlich anelāge – ane menen anemerkęre – anerętec ane rāten – ane schilhen ane schimpfen – ane sinnen ane sitzen – ane starn anestarre – ane-trėt ane trėten – ane verstėrben ane versuochen – anewendęrelīn anewende – ane zwieren ane zwingen – an-gerüere anger-vart – ängstel angster1 – anken-zins anken-zol – annales an-nęme – an-schüter an-sėhen – an-stalt an-stant – ant-lāʒ-predigen ant-lāʒ-tac – antwėrc-knėht ant-wėrc-liute – an-walte an-waltende – apfel-guldīn apfel-hāke – ar ār – arche-bote arc-heit – argentum argenwān – armelīche armen1 – arm-zierheit arm-zierunge – ars-klaf ars-kratzer – arzātīe arzātīen – aschentac aschen-var – asp Aspaltides – ā-swinc asyntiton – atzen atzen – avern aver-rūte – āʒ-rėht āʒ-vleisch – āʒ-zīt
| abe lsen swV. (9) MWB MWV abe-lsunge stF. MWB MWV abe-louf stM. (1) MWB MWV abe-loufe Adj. MWB abe loufen stV. MWB MWV abe-lougenunge stF. MWB MWV abe-lūtec Adj. MWV abe machen swV. (1) MWB abe męjen swV. (3) MWB MWV abe maln stV. MWV abe meiʒen stV. MWV abe-meiʒunge stF. MWV abe merken swV. MWB MWV abe mėʒʒen stV. MWB MWV abe mieten swV. MWV ab-emphāhunge stF. MWV abe müeʒen anv. abe muotscharn swV. MWV āben swV. MWV aben swV. MWB MWV abe nagen stV. (2) MWB MWV abe nęjen swV. MWV abe-nāme stF. MWV Abenberc (1) MWV ābenden swV. (1) MWB MWV ābendes Adv. MWB MWV abe-neigen stN. MWV abe neigen swV. (8) MWB MWV abe-neigunge stF. (4) MWB MWV abe-nėmen stN. MWV abe nėmen stV. (129) MWB MWV abe-nėmende Part.-Adj. MWV abe-nėmer stM. MWB MWV abe-nėmunge stF. (1) MWB MWV abe-nieʒen stN. MWV abe nieʒen stV. MWB MWV abe nten swV. MWB MWV ābent stM. (220) MWB MWV ābent-bekantnisse stN. (1) MWB MWV ābent-brōt stN. MWB MWV ābent-ėʒʒen stN. (3) MWB MWV ābent-gābe stF. MWV ābent-ganc stM. MWB MWV ābent-gespręche stN. MWV ābent-halben Adv. MWV ābent-han swM. MWB MWV ābent-imbīʒ stN. MWB MWV ābent-kėler stM. MWV ābent-kriec stM. MWB MWV ābent-lanc Adv. MWV |