a – abe brėsten
abe brevieren – abe erkennen
abe erkōsen – abe gelsen
abe-gelset – abe-gezogen
abe-gezogenheit – abe-komende
abe koufen – abe-lsec
abe lsen – ābent-lanc
ābent-lich – abe predigen
abe prėssen – aber-schanze
aber-schit – abe-schit
abe schiuren – abe snīden
abe-snīdunge – abe swīchen
abe-swīfic – abe-val
abe-vallen – abe-wėge
abe wegen – abe-zeler
abe zeln – ab-handen
ab-handen – absolvieren
absolvierunge – ach-stein
achter – acker-tropfe
acker-vėlt – adel-sarc
adel-schaft – affalter-boum
affalterīn – aften
aften – after-māl
after-mān-tac – aga-puʒ
agaricia – ahe
ahe – ahte-halp
ahtel – ahzegeste
ah-zėhende – ālat-spieʒ
alauda – aldei
alder – al-gelīche
alder Konj.
alder-eltern s_pl
alder-man stM.
al-dėste Adv.
al-die-wīle k
aldiewīle daz k
aldiewīle sō k
al-dō Adv.
al-dort Adv.
al-durch adv_prp
āle swF.
āle? Subst.
āle ? Subst.
alebar ?
al-ėbenst Adv.
Alectorius
ā-leibe stF.
al-ein Adj.
al ein Adv.
al-eine adv_k
al-einec Adj.
al-eines Adv.
al-ein-genōte Adv.
al-einzeln Adv.
aleiʒ Interj.
alemender stM.
alźne m?
alene stF.
Alerķe
alerm Interj.
ale-vanz stM.
ale-vanzęre stM.
ale-venzic Adj.
ale-venzlīn stN.
alexandria F.
Alexandria
alexandrīnisch Adj.
alexandrisch Adj.
alf stM.
alfa Subst.
alfabźte stN.
alfakī stM.
alfurt Subst.
al-gāhes Adv.
al-ganz Adj.
al-gar Adj.
al-gar Adv.
al-gater Adv.
al-gedon Adv.
al-gelīche Adv.
al-gelīches – aller
aller – aller-hźrist
aller-hertest – aller-nęhst
aller-nęhste – aller-vorderst
aller-vreideclīchst – almatīn
al-mechlich – alpha
alp-leich – alsō-vort
alster – alter-kleit
alter-lachen – alt-schultheiʒe
alt-sėʒʒe – al-waltende
al-wār – ambet
ambet-acker – āmen
ęmen – Ampelgard
ampel-gieʒer – an-bringunge
an-brunst – ander-slahte
ander-stunt – ane beheften
ane beherten – anebruoderschaft
ane buffen – ane ersėhen
ane ersiuften – ane gelachen
ane gelangen – ane-gestalt
āne gestān – aneguʒ
ane-habęre – ane-hou
ane houbeten – anelachenlich
anelāge – ane menen
anemerkęre – anerętec
ane rāten – ane schilhen
ane schimpfen – ane sinnen
ane sitzen – ane starn
anestarre – ane-trėt
ane trėten – ane verstėrben
ane versuochen – anewendęrelīn
anewende – ane zwieren
ane zwingen – an-gerüere
anger-vart – ängstel
angster1 – anken-zins
anken-zol – annales
an-nęme – an-schüter
an-sėhen – an-stalt
an-stant – ant-lāʒ-predigen
ant-lāʒ-tac – antwėrc-knėht
ant-wėrc-liute – an-walte
an-waltende – apfel-guldīn
apfel-hāke – ar
ār – arche-bote
arc-heit – argentum
argenwān – armelīche
armen1 – arm-zierheit
arm-zierunge – ars-klaf
ars-kratzer – arzātīe
arzātīen – aschentac
aschen-var – asp
Aspaltides – ā-swinc
asyntiton – atzen
atzen – avern
aver-rūte – āʒ-rėht
āʒ-vleisch – āʒ-zīt
|
alder Konj.
alder-eltern s_pl MWV
alder-man stM. MWV
al-dėste Adv. MWV
al-die-wīle k MWV
aldiewīle daz k MWV
aldiewīle sō k MWV
al-dō Adv. (1) MWV
al-dort Adv. MWV
al-durch adv_prp MWV
āle swF. MWB MWV
āle? Subst. MWV
āle ? Subst.
alebar ?
al-ėbenst Adv. MWV
Alectorius (3)
ā-leibe stF. (1) MWB MWV
al-ein Adj. MWV
al ein Adv.
al-eine adv_k (650) MWB MWV
al-einec Adj. (1) MWV
al-eines Adv. MWV
al-ein-genōte Adv. MWV
al-einzeln Adv. MWV
aleiʒ Interj. MWB MWV
alemender stM.
alźne m? (12) MWB MWV
alene stF.
Alerķe (1)
alerm Interj. MWV
ale-vanz stM. MWB MWV
ale-vanzęre stM. MWB MWV
ale-venzic Adj. MWV
ale-venzlīn stN. MWV
alexandria F. (1)
Alexandria (10) MWV
alexandrīnisch Adj. MWB
alexandrisch Adj. (2) MWB
alf stM.
alfa Subst. (2) MWB MWV
alfabźte stN. MWB MWV
alfakī stM. (3) MWB MWV
alfurt Subst. MWB MWV
al-gāhes Adv. (1) MWV
al-ganz Adj. MWV
al-gar Adj. MWV
al-gar Adv. MWV
al-gater Adv. MWV
al-gedon Adv. MWV
al-gelīche Adv. MWV |
