a – abe brėsten abe brevieren – abe erkennen abe erkōsen – abe gelsen abe-gelset – abe-gezogen abe-gezogenheit – abe-komende abe koufen – abe-lsec abe lsen – ābent-lanc ābent-lich – abe predigen abe prėssen – aber-schanze aber-schit – abe-schit abe schiuren – abe snīden abe-snīdunge – abe swīchen abe-swīfic – abe-val abe-vallen – abe-wėge abe wegen – abe-zeler abe zeln – ab-handen ab-handen – absolvieren absolvierunge – ach-stein achter – acker-tropfe acker-vėlt – adel-sarc adel-schaft – affalter-boum affalterīn – aften aften – after-māl after-mān-tac – aga-puʒ agaricia – ahe ahe – ahte-halp ahtel – ahzegeste ah-zėhende – ālat-spieʒ alauda – aldei alder – al-gelīche al-gelīches – aller aller – aller-hźrist aller-hertest – aller-nęhst aller-nęhste – aller-vorderst aller-vreideclīchst – almatīn al-mechlich – alpha alp-leich – alsō-vort alster – alter-kleit alter-lachen – alt-schultheiʒe alt-sėʒʒe – al-waltende al-wār – ambet ambet-acker – āmen ęmen – Ampelgard ampel-gieʒer – an-bringunge an-brunst – ander-slahte ander-stunt – ane beheften ane beherten – anebruoderschaft ane buffen – ane ersėhen ane ersiuften – ane gelachen ane gelangen – ane-gestalt āne gestān – aneguʒ ane-habęre – ane-hou ane houbeten – anelachenlich ane houbeten swV. ane houwen v ane hūchen swV. ane-huob M. ane huohen swV. ane-hurt stF. ane īlen swV. an-einander Adv. ane jagen swV. ane kaffen swV. ane kapfen swV. ane kāren swV. ane kempfen swV. ane kėrben swV. ane kźren swV. ane kerren swV. ane kibeln swV. ane kīben swV. ane kiesen stV. ane kifeln swV. anekint stN. ane kippen swV. ane kivern swV. ane klaffen swV. aneklagęre stM. aneklage stF. ane klagen swV. aneklagunge stF. aneklėbelich Adj. aneklėbelicheit stF. ane-klėben stN. ane klėben swV. aneklėbrec Adj. ane kleiben swV. ane-kleiden swV. ane klīben stV. ane klocken swV. ane klopfen swV. ane-komen stN. ane komen stV. ane koufen swV. anekrätel stN. ane-kratzen swV. anekretzec Adj. ane krīieren swV. ane kroijieren swV. ane künten swV. ane-lachen stN. ane lachen swV. anelachenlich Adj. anelāge – ane menen anemerkęre – anerętec ane rāten – ane schilhen ane schimpfen – ane sinnen ane sitzen – ane starn anestarre – ane-trėt ane trėten – ane verstėrben ane versuochen – anewendęrelīn anewende – ane zwieren ane zwingen – an-gerüere anger-vart – ängstel angster1 – anken-zins anken-zol – annales an-nęme – an-schüter an-sėhen – an-stalt an-stant – ant-lāʒ-predigen ant-lāʒ-tac – antwėrc-knėht ant-wėrc-liute – an-walte an-waltende – apfel-guldīn apfel-hāke – ar ār – arche-bote arc-heit – argentum argenwān – armelīche armen1 – arm-zierheit arm-zierunge – ars-klaf ars-kratzer – arzātīe arzātīen – aschentac aschen-var – asp Aspaltides – ā-swinc asyntiton – atzen atzen – avern aver-rūte – āʒ-rėht āʒ-vleisch – āʒ-zīt
| ane houbeten swV. MWB MWV ane houwen v MWB MWV ane hūchen swV. (3) MWB MWV ane-huob M. ane huohen swV. MWB ane-hurt stF. MWB MWV ane īlen swV. MWB MWV an-einander Adv. MWV ane jagen swV. MWB ane kaffen swV. ane kapfen swV. (18) MWV ane kāren swV. ane kempfen swV. (1) MWB MWV ane kėrben swV. MWV ane kźren swV. (1) MWB MWV ane kerren swV. ane kibeln swV. ane kīben swV. MWB ane kiesen stV. MWB ane kifeln swV. MWB MWV anekint stN. ane kippen swV. ane kivern swV. ane klaffen swV. MWB aneklagęre stM. MWB MWV aneklage stF. MWB ane klagen swV. (4) MWB MWV aneklagunge stF. MWB aneklėbelich Adj. aneklėbelicheit stF. (2) MWB ane-klėben stN. MWV ane klėben swV. (4) MWB MWV aneklėbrec Adj. MWB ane kleiben swV. MWB MWV ane-kleiden swV. MWB MWV ane klīben stV. MWB MWV ane klocken swV. MWB MWV ane klopfen swV. (1) MWB MWV ane-komen stN. MWV ane komen stV. (73) MWB MWV ane koufen swV. MWB anekrätel stN. MWB MWV ane-kratzen swV. anekretzec Adj. MWB MWV ane krīieren swV. MWB ane kroijieren swV. MWV ane künten swV. MWB MWV ane-lachen stN. MWV ane lachen swV. (21) MWB MWV anelachenlich Adj. MWB |