a – abe brėsten
abe brevieren – abe erkennen
abe erkōsen – abe gelsen
abe-gelset – abe-gezogen
abe-gezogenheit – abe-komende
abe koufen – abe-lsec
abe lsen – ābent-lanc
ābent-lich – abe predigen
abe prėssen – aber-schanze
aber-schit – abe-schit
abe schiuren – abe snīden
abe-snīdunge – abe swīchen
abe-swīfic – abe-val
abe-vallen – abe-wėge
abe wegen – abe-zeler
abe zeln – ab-handen
ab-handen – absolvieren
absolvierunge – ach-stein
achter – acker-tropfe
acker-vėlt – adel-sarc
adel-schaft – affalter-boum
affalterīn – aften
aften – after-māl
after-mān-tac – aga-puʒ
agaricia – ahe
ahe – ahte-halp
ahtel – ahzegeste
ah-zėhende – ālat-spieʒ
alauda – aldei
alder – al-gelīche
al-gelīches – aller
aller – aller-hźrist
aller-hertest – aller-nęhst
aller-nęhste – aller-vorderst
aller-vreideclīchst – almatīn
al-mechlich – alpha
alp-leich – alsō-vort
alster – alter-kleit
alter-lachen – alt-schultheiʒe
alt-sėʒʒe – al-waltende
al-wār – ambet
ambet-acker – āmen
ęmen – Ampelgard
ampel-gieʒer – an-bringunge
an-brunst – ander-slahte
ander-stunt – ane beheften
ane beherten – anebruoderschaft
ane buffen – ane ersėhen
ane ersiuften – ane gelachen
ane gelangen – ane-gestalt
āne gestān – aneguʒ
ane-habęre – ane-hou
ane houbeten – anelachenlich
ane houbeten swV.
ane houwen v
ane hūchen swV.
ane-huob M.
ane huohen swV.
ane-hurt stF.
ane īlen swV.
an-einander Adv.
ane jagen swV.
ane kaffen swV.
ane kapfen swV.
ane kāren swV.
ane kempfen swV.
ane kėrben swV.
ane kźren swV.
ane kerren swV.
ane kibeln swV.
ane kīben swV.
ane kiesen stV.
ane kifeln swV.
anekint stN.
ane kippen swV.
ane kivern swV.
ane klaffen swV.
aneklagęre stM.
aneklage stF.
ane klagen swV.
aneklagunge stF.
aneklėbelich Adj.
aneklėbelicheit stF.
ane-klėben stN.
ane klėben swV.
aneklėbrec Adj.
ane kleiben swV.
ane-kleiden swV.
ane klīben stV.
ane klocken swV.
ane klopfen swV.
ane-komen stN.
ane komen stV.
ane koufen swV.
anekrätel stN.
ane-kratzen swV.
anekretzec Adj.
ane krīieren swV.
ane kroijieren swV.
ane künten swV.
ane-lachen stN.
ane lachen swV.
anelachenlich Adj.
anelāge – ane menen
anemerkęre – anerętec
ane rāten – ane schilhen
ane schimpfen – ane sinnen
ane sitzen – ane starn
anestarre – ane-trėt
ane trėten – ane verstėrben
ane versuochen – anewendęrelīn
anewende – ane zwieren
ane zwingen – an-gerüere
anger-vart – ängstel
angster1 – anken-zins
anken-zol – annales
an-nęme – an-schüter
an-sėhen – an-stalt
an-stant – ant-lāʒ-predigen
ant-lāʒ-tac – antwėrc-knėht
ant-wėrc-liute – an-walte
an-waltende – apfel-guldīn
apfel-hāke – ar
ār – arche-bote
arc-heit – argentum
argenwān – armelīche
armen1 – arm-zierheit
arm-zierunge – ars-klaf
ars-kratzer – arzātīe
arzātīen – aschentac
aschen-var – asp
Aspaltides – ā-swinc
asyntiton – atzen
atzen – avern
aver-rūte – āʒ-rėht
āʒ-vleisch – āʒ-zīt
|
ane houbeten swV. MWB MWV
ane houwen v MWB MWV
ane hūchen swV. (3) MWB MWV
ane-huob M.
ane huohen swV. MWB
ane-hurt stF. MWB MWV
ane īlen swV. MWB MWV
an-einander Adv. MWV
ane jagen swV. MWB
ane kaffen swV.
ane kapfen swV. (18) MWV
ane kāren swV.
ane kempfen swV. (1) MWB MWV
ane kėrben swV. MWV
ane kźren swV. (1) MWB MWV
ane kerren swV.
ane kibeln swV.
ane kīben swV. MWB
ane kiesen stV. MWB
ane kifeln swV. MWB MWV
anekint stN.
ane kippen swV.
ane kivern swV.
ane klaffen swV. MWB
aneklagęre stM. MWB MWV
aneklage stF. MWB
ane klagen swV. (4) MWB MWV
aneklagunge stF. MWB
aneklėbelich Adj.
aneklėbelicheit stF. (2) MWB
ane-klėben stN. MWV
ane klėben swV. (4) MWB MWV
aneklėbrec Adj. MWB
ane kleiben swV. MWB MWV
ane-kleiden swV. MWB MWV
ane klīben stV. MWB MWV
ane klocken swV. MWB MWV
ane klopfen swV. (1) MWB MWV
ane-komen stN. MWV
ane komen stV. (73) MWB MWV
ane koufen swV. MWB
anekrätel stN. MWB MWV
ane-kratzen swV.
anekretzec Adj. MWB MWV
ane krīieren swV. MWB
ane kroijieren swV. MWV
ane künten swV. MWB MWV
ane-lachen stN. MWV
ane lachen swV. (21) MWB MWV
anelachenlich Adj. MWB |
