Belegarchiv/Konkordanz
Die hier aus dem elektronischen Belegarchiv ausgegebenen Stellen bilden den durch halbautomatische Lemmatisierung von digitalisierten Volltexten gewonnenen Kern einer umfassenderen Beleggrundlage, die für die Ausarbeitung des Mittelhochdeutschen Wörterbuchs verwendet wird. Bei der Benutzung des elektronischen Belegarchivs ist stets zu beachten, dass es Stellen enthalten kann, die anderen Stichwörtern zuzuordnen sind.
ane adv_prp (6504 Belege) MWB Lexer Lexer-Nachtr. BMZ Findeb. Findeb.
ich wolde tribe1n/ Zwischen ma1nne1n vn2de wibe1n,/ Des folle1n|quam ich an dirre list./ Nv en=weiz ich, waz zouber ist./ Wie ist | |
zouber ist./ Wie ist mir arme1n geschen?/ Man mag wu1nder am mir sehe1n:/ Mich dunket, daz ich Iaso1n si;/ Vn2de eines | |
steren./ Got der mvzze mich gewere1n,/ Daz min wille dar ane erge."/ "Her Iason, nv sprechet niht me!/ Ir sit gewislich | |
was,/ Do sleich er durch daz palas/ Vn2de quam hine an die stat./ Die frouwe gegen ime trat/ Vo1n der stat, | |
Sich des behuten,/ Er mvste von de1n glute1n/ Gar vurbri1nnen an den tot./ Da ist vo1n wurme1n michel not./ Da vert | |
wurm vn2de wider des fures glut./ Eine tuge1nt er dar ane fant:/ Swe1nne er ez besloz in der hant,/ So daz | |
tag vf ging,/ Die frauwe1n er vmbe|finc/ Vn2de kvste sie an irn mvnt/ Eines, zwir, dristunt./ Er hette sie gekust fil | |
sie im zv helfen queme1n./ Do er Iason hine quam,/ An die lerze1n er de1n schilt nam,/ In die rechte1n hant | |
vn2de stoz./ Daz fur im vz de mv1nde schoz./ Oben an des schildes rant/ Der herre was na vurbrant:/ Vo1n dem | |
sluc,/ So daz iz gar besouf/ Vo1n dem orte biz an de1n knouf./ Der wurm sich san vf hup,/ Durch den | |
i1n de1n mv1nt,/ Daz im daz gehilze vor der hant/ An den zene1n wider|want./ Fon des trache1n funke1n/ Sine nagel im | |
slaffen in de1n sal./ Frauwe medea dar quam;/ Iasone1n sie an de1n arm nam./ Do lage1n sie ane leide;/ Des entsliffen | |
dinstman./ Do bunden sie die segele an./ Als iz quam an die zit,/ Daz die kelde gelit/ Vn2de die werme zv | |
in ruwe niht en=wart/ Inwendic siben nachte1n,/ Do ez quam an den achte1n/ Tag vmbe vesper|zit,/ Daz sie sahen in alle | |
dingen/ Vnder vnser baniere."/ Der schare wurde1n fiere,/ Ir iegelich an siner fart,/ Als sie ercules hette gelart./ Des morge1ns, do | |
Do was daz mere harte breit./ Sie dozte1n vn2de riffen,/ An die were sie liffen./ Der kvnic quam auch zv gewer./ | |
rote1n vnd von wizze1n,/ Vn2de eine baniere da=mite,/ Harte glich an dem snite,/ An dem zindate,/ Als der schilt in varwe | |
wizze1n,/ Vn2de eine baniere da=mite,/ Harte glich an dem snite,/ An dem zindate,/ Als der schilt in varwe hate./ Hie bi | |
werte1n,/ Ir kraft begu1nde mere1n./ Der kvnic hiz sie keren/ An eine hoe zv der burg wert./ Do teilten sich die | |
er im schrit/ Durch des halsberges rinc./ Daz swert im an die hut ginc./ Er wolde sine1n nefen ande1n./ Er warf | |
ande1n./ Er warf in mit den handen/ Vnder daz ros an daz gras,/ Daz er kvme genas./ An dem falle er | |
Vnder daz ros an daz gras,/ Daz er kvme genas./ An dem falle er in begreif,/ Daz er vf die erde1n | |
an,/ Daz sie loste1n den man./ Er nam sine baniere an die ha1nt./ Sine geselle1n quame1n nach gerant,/ Sehs hundert ritter | |
So ist es vz der mazze fil,/ Daz da horet an min werg./ Hie gen ich erst an den berg./ Wil | |
Daz da horet an min werg./ Hie gen ich erst an den berg./ Wil man, daz ich folle1n|sage/ Vo1n der troygire | |
vberstige./ Iedoch en=svme ich es niet;/ Ich griffe her wider an daz liet./ Man saget, daz Laomedon/ Hette eine1n einige1n son,/ | |
gebreit/ Vo1n sterke vn2de vo1n ma1nheit./ Do kerte er paris/ An mi1nne allen sine1n pris./ Elenus was ein wise man,/ Der | |
ein wise man,/ Der liez sich wissage1n an./ Deiphebus fil an=z gemach,/ Dem der richtum geschah./ Troylus sich ane liz,/ Daz | |
kvnde1n sie alle gemeine;/ Irme iegelichme doch der name bleip,/ An der er sich allermeist getreip./ Priamus wip hiz Ecuba,/ Sin | |
swert genvme1n./ Sie warn zv irn iare1n kvme1n/ Vn2de starg an irme libe./ Sie en=warn vo1n eime wibe/ Im alle geborn | |
Sie wart wit vn2de groz,/ Daz sie innen ir besloz/ An wite vn2de an breite/ Recht vn2de bereite/ Zwo grozze tagefart./ | |
vn2de groz,/ Daz sie innen ir besloz/ An wite vn2de an breite/ Recht vn2de bereite/ Zwo grozze tagefart./ Do die mvre | |
Priamvs hiz mazzen/ Im besvndern ein werc/ Vf eine1n stein, an eine1n berg,/ Vf einen felsechte1n schorn./ Dar vf leget er | |
hiz donion./ Wircke1n er begu1nde/ Vo1n dem fullemvnde/ Vnz oben an daz ende/ Ecken vn2de wende/ Allenthalbe1n harte vast,/ Daz im | |
schuffen ir hute do./ Dise stat was schone./ Die andern an dem lone/ Wider dise niht en mochte1n./ Die hie niht | |
Die were dort die beste/ Alle tag vn2de alle nacht/ An gebene vn2de an der macht./ Auch was des herren ere/ | |
die beste/ Alle tag vn2de alle nacht/ An gebene vn2de an der macht./ Auch was des herren ere/ Wol zehenstunt mere/ | |
lant/ Beide roup vn2de brant./ Sie ware1n kvme1n zv gelde/ An walde vn2de an gefelde,/ Drizzic tusent marke wert/ Was ir | |
vn2de brant./ Sie ware1n kvme1n zv gelde/ An walde vn2de an gefelde,/ Drizzic tusent marke wert/ Was ir gelt vn2de ir | |
kan,/ Die in kvrtze1n iaren/ Zv gereche kvme1n waren,/ Beide an dem gute,/ An felde vn2de an hute./ Do gedachte priamus | |
kvrtze1n iaren/ Zv gereche kvme1n waren,/ Beide an dem gute,/ An felde vn2de an hute./ Do gedachte priamus alle tage/ Der | |
gereche kvme1n waren,/ Beide an dem gute,/ An felde vn2de an hute./ Do gedachte priamus alle tage/ Der alten fede vn2de | |
ilen vn2de iage1n./ Do quam er in sibe1n tage1n/ Andersit an daz mere./ Do wisete in der fere/ Rechte vf die | |
pelias./ Dri tage er da lac,/ Sines gemaches er plac./ An dem fierde1n er zv houe reit./ Do enpfinc ma1n i1n | |
sin leit:/ "Han ich tages niht geleit,/ Ich en=kere mich an die rede nit,/ Nv mir zv zvrnen geschit./ Vz mine1n | |
grozze tagefart/ Die saz er vf vnd reit/ Vn2de quam an ein gefilde breit,/ In ein gerthe,/ Schone vn2de wehe,/ Nahe1n | |
er diz mere hette gesaget,/ So wart er da1nnen vuriaget/ An sine alde gewer,/ Wider vf daz mer./ Er sprach: "owe | |
Sin zorn vz sime herzen dranc./ Er nam den brant an die ha1nt:/ "So mir dirre min bart,/ Ir mvtersvn vo1n | |
wesen tot./ Iedoch er hinderwert trat,/ Biz daz er quam an die stat,/ Da er den sprunc mochte han./ Do liz | |
hiz die schifma1n,/ Daz sie balde bu1nden an/ Die segele an die masboum./ Sie furte1n in durch des meres strom./ Harte | |
Ergebnis-Seite: << 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 >> |