t – tage-dinger
tage-dingerinne – tage-wecke
tage-weide – tal-wise
tam – tan-swam
tant – tarnen
tarn-gürtel – Tater-lant
tater-man – Teclauosse
tecōlite – teil-męʒic
teil-nėmer – tėmpel-orden
tėmpel-rinne – tenkischen
tenne – terrant?
tėrraʒ – Thabor
Thamelide – tierchen
tier-drec – tiliz
tille – tirolesch
tirolt – tiuche
tiuchel – tiuvellīn
tiuchel stmf
tiufede stF.
tiufekeit stF.
tiuhel-īsen stN.
tiuhte stF.
tiur-bęre Adj.
tiurde stF.
tiure Adj.
tiure Adv.
tiure stF.
tiuren swV.
tiure-redic Adj.
tiures Adv.
tiur-heit stF.
tiurī stF.
tiur-lich Adj.
tiur-męʒec Adj.
tiur-schetzic Adj.
tiurunge stF.
tiusche stN.
tiuschen swV.
tiuscher stM.
tiuscherīe stF.
tiuscherinne stF.
tiusch-heit stF.
tiusen swV.
tiuslīn stN.
tiuten swV.
tiutern swV.
tiutschec-heit stF.
tiuvel stM.
tiuvelęre stM.
tiuvel-behaft Adj.
tiuvel-beswerer stM.
tiuvelec Adj.
tiuvel-haft Adj.
tiuvel-haft stF.
tiuvel-haftic Adj.
tiuvel-heit stF.
tiuvel-houbet stN.
tiuvelīn Adj.
tiuvelinne stF.
tiuvelisch Adj.
tiuvelischen Adv.
tiuvel-klā swF.
tiuvel-kunder stN.
tiuvel-kündic Adj.
tiuvel-lich Adj.
tiuvel-līcheit stF.
tiuvellīn stN.
tiuvel-męʒic – tobe-sühtic-heit
tobe-trunken – tokzelen
tokzelen – topel-schuole
topel-seit? – tōr-haftic
tōr-heit – tortūr
tor-valle – tōten-geziuc
tōten-ge-zouwe – tōt-haft
tōt-haftic – tōt-trüebe
ttunge – touf-göte
touf-kerze – tou-waʒʒer
touwe-bat – trāf
traf – traht1
traht2 – trat
trat-biunte – trehte
trehtec1 – treppel-mėl?
treppen-tür – trībęre
trīb-bęre – triege-līcheit
triegen – trinkic
trinne – triute-bęre
triutel-brūt – troi-aldei
Troiān – trstęrinne
trōst-bęre – troumic
troum-lich – trüebe-sam
trüebeselic – trügen-męre
trügen-vaʒ – trumbelierer
trumbel-nunne – trunzen
truobe – trūt-geselle
trūtgeselle-schaft – tūben-hor
tūben-huon – tüeliche
tüeme – tugent-phat
tugent-rīche – tumbinc
tumbrėl – tungunge
tunkel – tuoch-māʒ
tuoch-phenninc – tupf-stein
tuphen – türmisch
turmlėht – turn-lōsunge
turn-man – tūschen
tuschen1 – tuten-warze
tūt-horn – twenge
twengel – twingen
twingen – Tyrus
|
tiuchel stmf MWV
tiufede stF. MWV
tiufekeit stF. (1) MWV
tiuhel-īsen stN.
tiuhte stF. MWV
tiur-bęre Adj. MWV
tiurde stF. (2) MWV
tiure Adj. (485) MWV
tiure Adv. (1) MWV
tiure stF. (15) MWV
tiuren swV. (42) MWV
tiure-redic Adj. MWV
tiures Adv. MWV
tiur-heit stF. MWV
tiurī stF.
tiur-lich Adj. (40) MWV
tiur-męʒec Adj. MWV
tiur-schetzic Adj. MWV
tiurunge stF. MWV
tiusche stN. MWV
tiuschen swV. MWV
tiuscher stM. MWV
tiuscherīe stF. MWV
tiuscherinne stF. (1) MWV
tiusch-heit stF. MWV
tiusen swV. MWV
tiuslīn stN. MWV
tiuten swV. MWV
tiutern swV. MWV
tiutschec-heit stF. MWV
tiuvel stM. (898) MWV
tiuvelęre stM. MWV
tiuvel-behaft Adj. MWV
tiuvel-beswerer stM. MWV
tiuvelec Adj. MWV
tiuvel-haft Adj. (1) MWV
tiuvel-haft stF. (1) MWV
tiuvel-haftic Adj. (3) MWV
tiuvel-heit stF. MWV
tiuvel-houbet stN. MWV
tiuvelīn Adj. MWV
tiuvelinne stF. (4) MWV
tiuvelisch Adj. (2) MWV
tiuvelischen Adv. MWV
tiuvel-klā swF. MWV
tiuvel-kunder stN. MWV
tiuvel-kündic Adj.
tiuvel-lich Adj. (13) MWV
tiuvel-līcheit stF. (1)
tiuvellīn stN. MWV |
