N – nac-heit
nâch-erbe – nâch hëllen
nâch-hëller – nâch-lâʒunge
nâch leiten – nâch sagen
nâch-saz – nâch strîchen
nâch sûren – nâch-wendecheit
nâch-wendeclîche – naffe
naft – nâhenen
næhenen – naht-geschelle
naht-geschrei – naht-schime
naht-schînende – nalles
nâm – narren-boc
narren-buoch – nase-luoc
nasen-krumme – natûric
natûr-lich – nëben-hûfe
natûr-lich Adj.
natûr-lîcheit stF.
natûrliclich Adj.
Navarra
næwære stM.
nâwe swfm
Naym
naʒ Adj.
naʒ stN.
Nazareth
naʒ-heit stF.
naʒ-lant stN.
naʒ-lîche Adv.
naʒʒât stMN.
naʒʒec-heit stF.
naʒʒen swV.
naʒʒunge stF.
ne prt
Neapoli
nëbel stM.
nëbel-bërc stM.
nëbel-briune stF.
nëbel-dunst stM.
nëbelëht Adj.
nëbelen swV.
nëbel-heit stF.
nebelîn stN.
nëbel-kappe swF.
nëbel-knabe swM.
nëbel-krâ swF.
nëbel-mentellîn stN.
nëbel-rappe swM.
nëbel-rouch stM.
nëbel-stunde stF.
nëbel-sünde stF.
nëbel-tac stM.
nëbel-var Adj.
nëbel-vinster Adj.
nëbel-wurz stF.
nëben Adv.
nëben-arm stM.
nëben-bürge swM.
nëben-burger stM.
nëben-dringen stN.
nëben-ehsel stM.
nëbenen swV.
nëben-ganc stM.
nëben-genôʒe swM.
nëben-halp Adv.
nëben-hûfe swM.
nëben-hûs – nein
nein – nerren
nerrin – ne-wëder
newëder ... noch – nîden
nidenân – nider gesetzen
nider gesitzen – nider-lâge
nider-lant – nider schëlten
nider schieʒen – nider-stürzunge
nider swâren – nider-wërtes
nider weten – nieʒære
nieʒen – niman
ninden – niu-gevallen
niu-gewaschen – niuwe1
niuwe1 – noceo
noch – norme
norme-lôs – nœte
nôtec – nôt-kumber
nôt-lich – nôt-wârheit
nôt-wëc – nû ... nû
nuc – nupten?
nûr – nuʒ-suht?
nuʒ-swingen – nuʒʒen
|
natûr-lich Adj. (254) MWV
natûr-lîcheit stF. (2) MWV
natûrliclich Adj. (1)
Navarra (4)
næwære stM. MWV
nâwe swfm MWV
Naym (5)
naʒ Adj. (131) MWV
naʒ stN. (1) MWV
Nazareth (18)
naʒ-heit stF. MWV
naʒ-lant stN. MWV
naʒ-lîche Adv. MWV
naʒʒât stMN. (1) MWV
naʒʒec-heit stF. MWV
naʒʒen swV. (8) MWV
naʒʒunge stF. MWV
ne prt (1139)
Neapoli (1)
nëbel stM. (94) MWV
nëbel-bërc stM. MWV
nëbel-briune stF. (2) MWV
nëbel-dunst stM. (1) MWV
nëbelëht Adj. (1) MWV
nëbelen swV. (2) MWV
nëbel-heit stF. (1) MWV
nebelîn stN. MWV
nëbel-kappe swF. MWV
nëbel-knabe swM. MWV
nëbel-krâ swF. (1) MWV
nëbel-mentellîn stN. (2) MWV
nëbel-rappe swM.
nëbel-rouch stM. MWV
nëbel-stunde stF. MWV
nëbel-sünde stF. (1) MWV
nëbel-tac stM. (2) MWV
nëbel-var Adj. (1) MWV
nëbel-vinster Adj. (5) MWV
nëbel-wurz stF. MWV
nëben Adv. (1) MWV
nëben-arm stM. MWV
nëben-bürge swM. MWV
nëben-burger stM. MWV
nëben-dringen stN. MWV
nëben-ehsel stM. (1) MWV
nëbenen swV. MWV
nëben-ganc stM. (1) MWV
nëben-genôʒe swM. MWV
nëben-halp Adv. MWV
nëben-hûfe swM. MWV |
