N – nac-heit nâch-erbe – nâch hëllen nâch-hëller – nâch-lâʒunge nâch leiten – nâch sagen nâch-saz – nâch strîchen nâch sûren – nâch-wendecheit nâch-wendeclîche – naffe naft – nâhenen næhenen – naht-geschelle naht-geschrei – naht-schime naht-schînende – nalles nâm – narren-boc narren-buoch – nase-luoc nasen-krumme – natûric natûr-lich – nëben-hûfe natûr-lich Adj. natûr-lîcheit stF. natûrliclich Adj. Navarra næwære stM. nâwe swfm Naym naʒ Adj. naʒ stN. Nazareth naʒ-heit stF. naʒ-lant stN. naʒ-lîche Adv. naʒʒât stMN. naʒʒec-heit stF. naʒʒen swV. naʒʒunge stF. ne prt Neapoli nëbel stM. nëbel-bërc stM. nëbel-briune stF. nëbel-dunst stM. nëbelëht Adj. nëbelen swV. nëbel-heit stF. nebelîn stN. nëbel-kappe swF. nëbel-knabe swM. nëbel-krâ swF. nëbel-mentellîn stN. nëbel-rappe swM. nëbel-rouch stM. nëbel-stunde stF. nëbel-sünde stF. nëbel-tac stM. nëbel-var Adj. nëbel-vinster Adj. nëbel-wurz stF. nëben Adv. nëben-arm stM. nëben-bürge swM. nëben-burger stM. nëben-dringen stN. nëben-ehsel stM. nëbenen swV. nëben-ganc stM. nëben-genôʒe swM. nëben-halp Adv. nëben-hûfe swM. nëben-hûs – nein nein – nerren nerrin – ne-wëder newëder ... noch – nîden nidenân – nider gesetzen nider gesitzen – nider-lâge nider-lant – nider schëlten nider schieʒen – nider-stürzunge nider swâren – nider-wërtes nider weten – nieʒære nieʒen – niman ninden – niu-gevallen niu-gewaschen – niuwe1 niuwe1 – noceo noch – norme norme-lôs – nœte nôtec – nôt-kumber nôt-lich – nôt-wârheit nôt-wëc – nû ... nû nuc – nupten? nûr – nuʒ-suht? nuʒ-swingen – nuʒʒen
| natûr-lich Adj. (254) MWV natûr-lîcheit stF. (2) MWV natûrliclich Adj. (1) Navarra (4) næwære stM. MWV nâwe swfm MWV Naym (5) naʒ Adj. (131) MWV naʒ stN. (1) MWV Nazareth (18) naʒ-heit stF. MWV naʒ-lant stN. MWV naʒ-lîche Adv. MWV naʒʒât stMN. (1) MWV naʒʒec-heit stF. MWV naʒʒen swV. (8) MWV naʒʒunge stF. MWV ne prt (1139) Neapoli (1) nëbel stM. (94) MWV nëbel-bërc stM. MWV nëbel-briune stF. (2) MWV nëbel-dunst stM. (1) MWV nëbelëht Adj. (1) MWV nëbelen swV. (2) MWV nëbel-heit stF. (1) MWV nebelîn stN. MWV nëbel-kappe swF. MWV nëbel-knabe swM. MWV nëbel-krâ swF. (1) MWV nëbel-mentellîn stN. (2) MWV nëbel-rappe swM. nëbel-rouch stM. MWV nëbel-stunde stF. MWV nëbel-sünde stF. (1) MWV nëbel-tac stM. (2) MWV nëbel-var Adj. (1) MWV nëbel-vinster Adj. (5) MWV nëbel-wurz stF. MWV nëben Adv. (1) MWV nëben-arm stM. MWV nëben-bürge swM. MWV nëben-burger stM. MWV nëben-dringen stN. MWV nëben-ehsel stM. (1) MWV nëbenen swV. MWV nëben-ganc stM. (1) MWV nëben-genôʒe swM. MWV nëben-halp Adv. MWV nëben-hûfe swM. MWV |