h – haber-malch haber-mânôt – hac-tûbe hadel – hage-lich hage-lîche – haich Haidingsfeldt – Haller haller – halp-jæric halp-kraft – halpwürhte halp-zirkel – hals-snuor hals-sperren – hamel-kopf hamel-stat – hanef-korn hanef-sâme – hansen-stat han-smalz – hant-golt-vingerlîn hant-grel – hant-schuoch-macher hantschuoch-wërc – hant-wart hantschuoch-wërc stN. hantschuoher stM. hant-schuoster stM. hant-seger stM. hant-sëhen stN. hant-slac stM. hant-slagen stN. hant-slagen swV. hant-slegelen swV. hant-slite swM. hant-smirunge stF. hant-snîder? stM. hant-spil stN. hant-spiler stM. hant-starc Adj. hant-stecke swM. hant-stiure stF. hant-stunde F. hant-suht stF. hant-tât stF. hant-tætec Adj. hant-tæter stM. hant-tætiger stM. hant-tavel F. hant-træge Adj. hant-triuwe stF. hant-tuoch stN. hant-twehele F. hant-twinc stM. hant-twinger stM. hant-vane swM. hant-vaʒ stN. hant-veste Adj. hant-veste stF. hant-vesten swV. hant-vestene stF. hantvestenunge st.F. hant-vestlich Adj. hant-vestlîche Adv. hant-vestunge stF. hant-veʒʒer swF. hant-vinger stM. hant-vingerlîn stN. hant-vol stF. hant-völlec Adj. hant-völleht Adv. hant-vride stM. hantvridebrëche Adj. hant-vride-haft Adj. hant-wart stM. hant-waʒʒer – hâr-hûbe hærîn – harnasch-bewarer harnasch-blëch – hâr-schînende hâr-schopf – harzen härzern – hasen-smalz hasensprunc – haven-decke haven-deckel – hebe-amme hebe-bette – hechtel hechten-visch – heft-vadem heft-wunde – heiden1 heiden2 – heilant heilære – heilig-machunge heiligunge – heim-bachen heim-bachen – heim-île heimisch – heim zëchen heim-zogen – heiʒe heiʒe1 – hëlfant hëlfantîn – helle-bære helle-barn – helle-loch helle-môr – helle-seil helle-sêr – helle-warc helle-warte – hëlm-huot helmhûs – helzunge hem – henfîn henge1 – hër hêr – herbest-ge-dinge herbest-ge-nuht – hêre-muot hêren1 – herinc2 herinc-menger – her-meister hermelîn – hërren hêrren – her-sache? hër sagen – herte1 herte2 – hërt-wëc hër-über – her-vlühtec her-volc – hër-wider-umbe hërwider vüeren – hërze-lanc? hërze-leide – hërzen-schouwære hërzen-sin – hërze-tohter hërze-trahen – hërzuo nëmen hërzuo tragen – heʒʒic-lîche hî – hî-geselle hilderlen – himel-gëlt himel-ge-rüste – himel-litze himel-litzen – himel-seite himel-sin – himel-vart himel-varwe – hinabe komen hinabe lâʒen – hinder-baʒ hinder-bein – hinderlinge hinder-list – hinder-stellec hinder-stendec – hin-gëber hin-gëbunge – hin-kunft hin-lâʒære – hinnen-zuo hinnescheiden – hint-loufte hin tragen – hin-wërf hin-wërfen – hircocervus Hirconia – hirten-rëht hirten-sac – hitze hitze-brant – hius-lîche hius-linc – hôch-geburtet hôch-ge-dâht – hôch-ge-vriunt hôch-ge-vürstet – hôch-muot hôch-muoten – hôch-vert-lich hôch-vert-lîche – hof-amman hoffære – hol-brâte holche – holpeln holpoldei – holz-buoʒe holz-bürde – holz-marklach holz-matte – hœnære hœnde – honec-waʒʒer honec-wirʒ – hopfen-lësen hopfen-pflücker – hôr-glocke hœric – hornuʒʒehe horn-val – hoserære hose-tuoch – houbeten houbet-êre – houbet-last houbet-laster – houbet-schaz houbet-schëdel – houbet-veste houbetvestene – höuschrîbære höu-schûr – hove-diet hovedinc – hove-knabe hove-knëht – hove-rëht hovereht – hove-stat hove-stæte – howen hoyer-boge – hudelin hudeln – hüeter hüeter-stap – hüge-sam huh – hulzel hülzen – hundert-und-fünf-und-zweinzec hundert-valt – hungeric hunger-jâr – hunt-slaherin hunt-swamme – huob-schrîberlîn huob-spruch – huoren-wirtin huoren-zal – huotmatte huot-nisse – hurt1 hurt2 – huseck huse-gome? – hûs-halt hûs-haltærinne – hûs-schaffenerinne hûs-schinden – hütte-holz hütte-kost – hyspades
| hantschuoch-wërc stN. MWV hantschuoher stM. hant-schuoster stM. (1) MWB MWV hant-seger stM. MWV hant-sëhen stN. (1) MWB MWV hant-slac stM. (3) MWB MWV hant-slagen stN. (4) MWV hant-slagen swV. (4) MWB MWV hant-slegelen swV. MWB MWV hant-slite swM. MWV hant-smirunge stF. MWV hant-snîder? stM. MWB MWV hant-spil stN. (2) MWB MWV hant-spiler stM. MWV hant-starc Adj. (5) MWB MWV hant-stecke swM. (1) MWV hant-stiure stF. MWV hant-stunde F. MWB hant-suht stF. MWV hant-tât stF. MWB MWV hant-tætec Adj. MWB MWV hant-tæter stM. MWV hant-tætiger stM. MWV hant-tavel F. MWV hant-træge Adj. MWB MWV hant-triuwe stF. (1) MWV hant-tuoch stN. (1) MWB MWV hant-twehele F. (3) MWB MWV hant-twinc stM. MWB MWV hant-twinger stM. MWV hant-vane swM. (3) MWB MWV hant-vaʒ stN. (5) MWB MWV hant-veste Adj. (1) MWB MWV hant-veste stF. (56) MWB MWV hant-vesten swV. MWV hant-vestene stF. (2) MWB MWV hantvestenunge st.F. MWB hant-vestlich Adj. MWB MWV hant-vestlîche Adv. (1) MWV hant-vestunge stF. MWB MWV hant-veʒʒer swF. (1) MWV hant-vinger stM. MWV hant-vingerlîn stN. (1) MWB MWV hant-vol stF. (16) MWB MWV hant-völlec Adj. (3) MWB MWV hant-völleht Adv. (1) MWB MWV hant-vride stM. (9) MWB MWV hantvridebrëche Adj. MWB hant-vride-haft Adj. MWB MWV hant-wart stM. MWV |