h – haber-malch haber-mânôt – hac-tûbe hadel – hage-lich hage-lîche – haich Haidingsfeldt – Haller haller – halp-jæric halp-kraft – halpwürhte halp-zirkel – hals-snuor hals-sperren – hamel-kopf hamel-stat – hanef-korn hanef-sâme – hansen-stat han-smalz – hant-golt-vingerlîn hant-grel – hant-schuoch-macher hantschuoch-wërc – hant-wart hant-waʒʒer – hâr-hûbe hærîn – harnasch-bewarer harnasch-blëch – hâr-schînende hâr-schopf – harzen härzern – hasen-smalz hasensprunc – haven-decke haven-deckel – hebe-amme hebe-bette – hechtel hechten-visch – heft-vadem heft-wunde – heiden1 heiden2 – heilant heilære – heilig-machunge heiligunge – heim-bachen heim-bachen – heim-île heimisch – heim zëchen heim-zogen – heiʒe heiʒe1 – hëlfant hëlfantîn – helle-bære helle-barn – helle-loch helle-môr – helle-seil helle-sêr – helle-warc helle-warte – hëlm-huot helmhûs – helzunge hem – henfîn henge1 – hër hêr – herbest-ge-dinge herbest-ge-nuht – hêre-muot hêren1 – herinc2 herinc-menger – her-meister hermelîn – hërren hêrren – her-sache? hër sagen – herte1 herte2 – hërt-wëc hër-über – her-vlühtec her-volc – hër-wider-umbe hërwider vüeren – hërze-lanc? hërze-leide – hërzen-schouwære hërzen-sin – hërze-tohter hërze-trahen – hërzuo nëmen hërzuo tragen – heʒʒic-lîche hî – hî-geselle hilderlen – himel-gëlt himel-ge-rüste – himel-litze himel-litzen – himel-seite himel-sin – himel-vart himel-varwe – hinabe komen hinabe lâʒen – hinder-baʒ hinder-bein – hinderlinge hinder-list – hinder-stellec hinder-stendec – hin-gëber hin-gëbunge – hin-kunft hin-lâʒære – hinnen-zuo hinnescheiden – hint-loufte hin tragen – hin-wërf hin-wërfen – hircocervus Hirconia – hirten-rëht hirten-sac – hitze hitze-brant – hius-lîche hius-linc – hôch-geburtet hôch-ge-dâht – hôch-ge-vriunt hôch-ge-vürstet – hôch-muot hôch-muoten – hôch-vert-lich hôch-vert-lîche – hof-amman hoffære – hol-brâte holche – holpeln holpoldei – holz-buoʒe holz-bürde – holz-marklach holz-matte – hœnære hœnde – honec-waʒʒer honec-wirʒ – hopfen-lësen hopfen-pflücker – hôr-glocke hœric – hornuʒʒehe horn-val – hoserære hose-tuoch – houbeten houbet-êre – houbet-last houbet-laster – houbet-schaz houbet-schëdel – houbet-veste houbetvestene – höuschrîbære höu-schûr – hove-diet hovedinc – hove-knabe hove-knëht – hove-rëht hovereht – hove-stat hove-stæte – howen hoyer-boge – hudelin hudeln – hüeter hüeter-stap – hüge-sam huh – hulzel hülzen – hundert-und-fünf-und-zweinzec hundert-valt – hungeric hunger-jâr – hunt-slaherin hunt-swamme – huob-schrîberlîn huob-spruch – huoren-wirtin huoren-zal – huotmatte huoren-zal stF. huoren-zoc stM. huoren-zunft stF. huorerîe stF. huorgebærde stF. huor-ge-lust stM. huor-ge-lustic Adj. huor-heit stF. huor-hûs stN. huoric Adj. huor-kint stN. huor-lich Adj. huor-lîche Adv. huor-liet stN. huor-lust stM. huor-machære stM. huor-mache swM. huor-macherinne stF. huor-machunge stF. huor-suht stF. huor-übel stN. huor-vuore stF. huoste Adj. huoste swM. huosten stN. huosten swV. huot Adj. huot stM. huot stF. huotære1 stM. huotære2 stM. huotære-gadem stN. huotære-kræmlîn stN. huotære-meister stM. huote stF. huote-boum stM. huote-lôn stMN. huote-lôs Adj. huoter-geselle swM. huote-setzen st.N. huote-strëbe (?) stF. huot-gadem stN. huot-habere swM. huot-henne F. huotic-lich Adj. huot-liute st_pl huot-machære stM. huot-machære-knëht stM. huot-man stM. huotmatte sw.F. huot-nisse – hurt1 hurt2 – huseck huse-gome? – hûs-halt hûs-haltærinne – hûs-schaffenerinne hûs-schinden – hütte-holz hütte-kost – hyspades
| huoren-zal stF. MWV huoren-zoc stM. MWV huoren-zunft stF. MWV huorerîe stF. MWV huorgebærde stF. MWB huor-ge-lust stM. (14) MWB MWV huor-ge-lustic Adj. MWB MWV huor-heit stF. (1) MWB MWV huor-hûs stN. (2) MWB MWV huoric Adj. MWB huor-kint stN. MWB MWV huor-lich Adj. (10) MWB MWV huor-lîche Adv. huor-liet stN. MWB huor-lust stM. (4) MWB MWV huor-machære stM. (1) MWB MWV huor-mache swM. MWB huor-macherinne stF. MWV huor-machunge stF. MWB huor-suht stF. MWV huor-übel stN. MWV huor-vuore stF. (5) MWB MWV huoste Adj. MWV huoste swM. (81) MWB MWV huosten stN. (2) MWV huosten swV. (6) MWB MWV huot Adj. (1) MWV huot stM. (90) MWB MWV huot stF. huotære1 stM. (4) MWB MWV huotære2 stM. huotære-gadem stN. MWB MWV huotære-kræmlîn stN. MWB MWV huotære-meister stM. MWB MWV huote stF. (340) MWB MWV huote-boum stM. MWB MWV huote-lôn stMN. MWB huote-lôs Adj. (1) MWB MWV huoter-geselle swM. MWV huote-setzen st.N. huote-strëbe (?) stF. MWB MWV huot-gadem stN. MWB MWV huot-habere swM. MWB MWV huot-henne F. (1) MWV huotic-lich Adj. MWB MWV huot-liute st_pl (5) MWV huot-machære stM. MWV huot-machære-knëht stM. MWV huot-man stM. (5) MWB MWV huotmatte sw.F. MWB |