h – haber-malch haber-mânôt – hac-tûbe hadel – hage-lich hage-lîche – haich Haidingsfeldt – Haller haller – halp-jæric halp-kraft – halpwürhte halp-zirkel – hals-snuor hals-sperren – hamel-kopf hamel-stat – hanef-korn hanef-sâme – hansen-stat han-smalz – hant-golt-vingerlîn hant-grel – hant-schuoch-macher hantschuoch-wërc – hant-wart hant-waʒʒer – hâr-hûbe hærîn – harnasch-bewarer harnasch-blëch – hâr-schînende hâr-schopf – harzen härzern – hasen-smalz hasensprunc – haven-decke haven-deckel – hebe-amme hebe-bette – hechtel hechten-visch – heft-vadem heft-wunde – heiden1 heiden2 – heilant heilære – heilig-machunge heiligunge – heim-bachen heim-bachen – heim-île heimisch – heim zëchen heim-zogen – heiʒe heiʒe1 – hëlfant hëlfantîn – helle-bære helle-barn – helle-loch helle-môr – helle-seil helle-sêr – helle-warc helle-warte – hëlm-huot helmhûs – helzunge hem – henfîn henge1 – hër hêr – herbest-ge-dinge herbest-ge-nuht – hêre-muot hêren1 – herinc2 herinc-menger – her-meister hermelîn – hërren hêrren – her-sache? hër sagen – herte1 herte2 – hërt-wëc hër-über – her-vlühtec her-volc – hër-wider-umbe hërwider vüeren – hërze-lanc? hërze-leide – hërzen-schouwære hërzen-sin – hërze-tohter hërze-trahen – hërzuo nëmen hërzuo tragen – heʒʒic-lîche hî – hî-geselle hilderlen – himel-gëlt himel-ge-rüste – himel-litze himel-litzen – himel-seite himel-sin – himel-vart himel-varwe – hinabe komen hinabe lâʒen – hinder-baʒ hinder-bein – hinderlinge hinder-list – hinder-stellec hinder-stendec – hin-gëber hin-gëbunge – hin-kunft hin-lâʒære – hinnen-zuo hinnescheiden – hint-loufte hin tragen – hin-wërf hin-wërfen – hircocervus Hirconia – hirten-rëht hirten-sac – hitze hitze-brant – hius-lîche hius-linc – hôch-geburtet hôch-ge-dâht – hôch-ge-vriunt hôch-ge-vürstet – hôch-muot hôch-muoten – hôch-vert-lich hôch-vert-lîche – hof-amman hoffære – hol-brâte holche – holpeln holpoldei – holz-buoʒe holz-bürde – holz-marklach holz-matte – hœnære hœnde – honec-waʒʒer honec-wirʒ – hopfen-lësen hopfen-pflücker – hôr-glocke hœric – hornuʒʒehe horn-val – hoserære hose-tuoch – houbeten houbet-êre – houbet-last houbet-laster – houbet-schaz houbet-schëdel – houbet-veste houbetvestene – höuschrîbære höu-schûr – hove-diet hovedinc – hove-knabe hove-knëht – hove-rëht hovereht – hove-stat hove-stæte – howen hoyer-boge – hudelin hudeln – hüeter hüeter-stap – hüge-sam huh – hulzel hülzen – hundert-und-fünf-und-zweinzec hundert-valt – hungeric hunger-jâr – hunt-slaherin hunt-swamme – huob-schrîberlîn hunt-swamme swM. hunt-trîber stM. hunt-vleisch stN. hunt-vliege swF. hunt-wilt stN. hunt-wîse stF. hunt-wurm stM. huntwurz stF. huntzunge swstf hunz Präp., Kon huob-acker stM. huob-ambet stN. huobære stM. huob-dinc stN. huobe F. huobe-gülte stF. huobe-hûs stN. huobelinc stM. huoben swV. huobenære stM. huoben-bruoder stM. huobenerîn stF. huoben-habe stF. huober stM. huobe-rihter stM. huober-rëht stN. huober-schaft stF. huob-gëlt stN. huob-ge-nôʒe swM. huob-ge-rihte stN. huob-guot stN. huob-hof stM. huob-holz stN. huobic Adj. huob-kæse stM. huob-kërne M. huob-lant stN. huob-liute st_pl huob-man stM. huob-matte swF. huob-meister stM. huob-morgen stM. huob-phenninc stM. huob-probst stM. huob-rëht stN. huob-rihte stF. huob-scheffe swM. huob-schrîber stM. huob-schrîber-ambet stN. huob-schrîberlîn stN. huob-spruch – huoren-wirtin huoren-zal – huotmatte huot-nisse – hurt1 hurt2 – huseck huse-gome? – hûs-halt hûs-haltærinne – hûs-schaffenerinne hûs-schinden – hütte-holz hütte-kost – hyspades
| hunt-swamme swM. MWB MWV hunt-trîber stM. hunt-vleisch stN. MWV hunt-vliege swF. hunt-wilt stN. MWB MWV hunt-wîse stF. MWV hunt-wurm stM. MWB MWV huntwurz stF. huntzunge swstf hunz Präp., Kon huob-acker stM. MWB MWV huob-ambet stN. MWV huobære stM. (3) MWB MWV huob-dinc stN. MWB huobe F. (39) MWB MWV huobe-gülte stF. MWV huobe-hûs stN. MWV huobelinc stM. MWB MWV huoben swV. MWV huobenære stM. huoben-bruoder stM. MWV huobenerîn stF. MWV huoben-habe stF. (1) MWV huober stM. huobe-rihter stM. MWV huober-rëht stN. MWV huober-schaft stF. MWV huob-gëlt stN. (2) MWB MWV huob-ge-nôʒe swM. MWV huob-ge-rihte stN. MWV huob-guot stN. MWB MWV huob-hof stM. MWB MWV huob-holz stN. MWV huobic Adj. MWB MWV huob-kæse stM. MWB huob-kërne M. MWB huob-lant stN. huob-liute st_pl MWB MWV huob-man stM. MWB huob-matte swF. MWB MWV huob-meister stM. (5) MWB MWV huob-morgen stM. MWV huob-phenninc stM. MWB huob-probst stM. MWB huob-rëht stN. MWB MWV huob-rihte stF. MWB huob-scheffe swM. MWV huob-schrîber stM. MWV huob-schrîber-ambet stN. MWV huob-schrîberlîn stN. |