h – haber-malch haber-mânôt – hac-tûbe hadel – hage-lich hage-lîche – haich Haidingsfeldt – Haller haller – halp-jæric halp-kraft – halpwürhte halp-zirkel – hals-snuor hals-sperren – hamel-kopf hamel-stat – hanef-korn hanef-sâme – hansen-stat hanef-sâme swM. hanefsât-öl stN. hanef-stengel stM. hanef-strange swF. hanef-suppe swF. hanef-swinge swF. hanef-vinke swM. hanef-vluchet stmn? hanef-vogel stM. hanef-wërc stN. hanef-zëhende swM. hanekrât stfm hane-man stM. hanen-balke swM. hanenbiz stM. hanen-galle swF. hanen-gesanc stM. hanen-sanc stM. hanen-stein stM. hanen-tanz stM. hanen-vuoʒ stM. hanen-wurz stF. hanerei swM. hanflant st.N. hanf-zëlte swM. hanf-zëltel stN. hangære stM. han-ge-belke stN. hangen stN. hangen swV. hangende Part.-Adj. hangende N. hang-îsen stN. hân-hiefe swF. han-houbet stN. haniflîte swF. han-kamp stM. hanken swV. han-kræn-zît stF. han-krât stF. hankunge stF. hanoverisch Adj. hans swM. hanse stF. hanse swm? hanse-grâve swM. hansen1 swv? hansen2 swV. hansen3 swV. hansen-stat stF. han-smalz – hant-golt-vingerlîn hant-grel – hant-schuoch-macher hantschuoch-wërc – hant-wart hant-waʒʒer – hâr-hûbe hærîn – harnasch-bewarer harnasch-blëch – hâr-schînende hâr-schopf – harzen härzern – hasen-smalz hasensprunc – haven-decke haven-deckel – hebe-amme hebe-bette – hechtel hechten-visch – heft-vadem heft-wunde – heiden1 heiden2 – heilant heilære – heilig-machunge heiligunge – heim-bachen heim-bachen – heim-île heimisch – heim zëchen heim-zogen – heiʒe heiʒe1 – hëlfant hëlfantîn – helle-bære helle-barn – helle-loch helle-môr – helle-seil helle-sêr – helle-warc helle-warte – hëlm-huot helmhûs – helzunge hem – henfîn henge1 – hër hêr – herbest-ge-dinge herbest-ge-nuht – hêre-muot hêren1 – herinc2 herinc-menger – her-meister hermelîn – hërren hêrren – her-sache? hër sagen – herte1 herte2 – hërt-wëc hër-über – her-vlühtec her-volc – hër-wider-umbe hërwider vüeren – hërze-lanc? hërze-leide – hërzen-schouwære hërzen-sin – hërze-tohter hërze-trahen – hërzuo nëmen hërzuo tragen – heʒʒic-lîche hî – hî-geselle hilderlen – himel-gëlt himel-ge-rüste – himel-litze himel-litzen – himel-seite himel-sin – himel-vart himel-varwe – hinabe komen hinabe lâʒen – hinder-baʒ hinder-bein – hinderlinge hinder-list – hinder-stellec hinder-stendec – hin-gëber hin-gëbunge – hin-kunft hin-lâʒære – hinnen-zuo hinnescheiden – hint-loufte hin tragen – hin-wërf hin-wërfen – hircocervus Hirconia – hirten-rëht hirten-sac – hitze hitze-brant – hius-lîche hius-linc – hôch-geburtet hôch-ge-dâht – hôch-ge-vriunt hôch-ge-vürstet – hôch-muot hôch-muoten – hôch-vert-lich hôch-vert-lîche – hof-amman hoffære – hol-brâte holche – holpeln holpoldei – holz-buoʒe holz-bürde – holz-marklach holz-matte – hœnære hœnde – honec-waʒʒer honec-wirʒ – hopfen-lësen hopfen-pflücker – hôr-glocke hœric – hornuʒʒehe horn-val – hoserære hose-tuoch – houbeten houbet-êre – houbet-last houbet-laster – houbet-schaz houbet-schëdel – houbet-veste houbetvestene – höuschrîbære höu-schûr – hove-diet hovedinc – hove-knabe hove-knëht – hove-rëht hovereht – hove-stat hove-stæte – howen hoyer-boge – hudelin hudeln – hüeter hüeter-stap – hüge-sam huh – hulzel hülzen – hundert-und-fünf-und-zweinzec hundert-valt – hungeric hunger-jâr – hunt-slaherin hunt-swamme – huob-schrîberlîn huob-spruch – huoren-wirtin huoren-zal – huotmatte huot-nisse – hurt1 hurt2 – huseck huse-gome? – hûs-halt hûs-haltærinne – hûs-schaffenerinne hûs-schinden – hütte-holz hütte-kost – hyspades
| hanef-sâme swM. (2) MWB MWV hanefsât-öl stN. MWV hanef-stengel stM. MWB MWV hanef-strange swF. MWV hanef-suppe swF. MWV hanef-swinge swF. MWV hanef-vinke swM. MWV hanef-vluchet stmn? MWV hanef-vogel stM. MWV hanef-wërc stN. (1) MWB hanef-zëhende swM. MWB MWV hanekrât stfm hane-man stM. MWV hanen-balke swM. MWV hanenbiz stM. MWB hanen-galle swF. (1) MWB hanen-gesanc stM. hanen-sanc stM. MWV hanen-stein stM. (2) MWB MWV hanen-tanz stM. MWV hanen-vuoʒ stM. MWB MWV hanen-wurz stF. MWB MWV hanerei swM. MWB hanflant st.N. MWB hanf-zëlte swM. MWV hanf-zëltel stN. MWV hangære stM. (2) MWV han-ge-belke stN. MWV hangen stN. MWV hangen swV. (155) MWB MWV hangende Part.-Adj. (1) MWV hangende N. MWB hang-îsen stN. MWV hân-hiefe swF. MWV han-houbet stN. MWB MWV haniflîte swF. MWB han-kamp stM. MWB MWV hanken swV. (2) MWB MWV han-kræn-zît stF. MWV han-krât stF. (11) MWB MWV hankunge stF. MWB MWV hanoverisch Adj. MWB hans swM. MWV hanse stF. MWB MWV hanse swm? MWV hanse-grâve swM. MWB MWV hansen1 swv? MWB hansen2 swV. hansen3 swV. (1) MWB MWV hansen-stat stF. MWV |