h – haber-malch haber-mânôt – hac-tûbe hadel – hage-lich hage-lîche – haich Haidingsfeldt – Haller haller – halp-jæric halp-kraft – halpwürhte halp-zirkel – hals-snuor hals-sperren – hamel-kopf hamel-stat – hanef-korn hanef-sâme – hansen-stat han-smalz – hant-golt-vingerlîn hant-grel – hant-schuoch-macher hantschuoch-wërc – hant-wart hant-waʒʒer – hâr-hûbe hærîn – harnasch-bewarer harnasch-blëch – hâr-schînende hâr-schopf – harzen härzern – hasen-smalz hasensprunc – haven-decke haven-deckel – hebe-amme hebe-bette – hechtel hechten-visch – heft-vadem heft-wunde – heiden1 heiden2 – heilant heilære – heilig-machunge heiligunge – heim-bachen heim-bachen – heim-île heimisch – heim zëchen heim-zogen – heiʒe heiʒe1 – hëlfant hëlfantîn – helle-bære helle-barn – helle-loch helle-môr – helle-seil helle-sêr – helle-warc helle-warte – hëlm-huot helmhûs – helzunge hem – henfîn henge1 – hër hêr – herbest-ge-dinge herbest-ge-nuht – hêre-muot hêren1 – herinc2 herinc-menger – her-meister hermelîn – hërren hêrren – her-sache? hër sagen – herte1 herte2 – hërt-wëc hër-über – her-vlühtec her-volc – hër-wider-umbe hërwider vüeren – hërze-lanc? hërze-leide – hërzen-schouwære hërzen-sin – hërze-tohter hërze-trahen – hërzuo nëmen hërzuo tragen – heʒʒic-lîche hî – hî-geselle hilderlen – himel-gëlt himel-ge-rüste – himel-litze himel-litzen – himel-seite himel-sin – himel-vart himel-varwe – hinabe komen hinabe lâʒen – hinder-baʒ hinder-bein – hinderlinge hinder-list – hinder-stellec hinder-stendec – hin-gëber hin-gëbunge – hin-kunft hin-lâʒære – hinnen-zuo hinnescheiden – hint-loufte hin tragen – hin-wërf hin-wërfen – hircocervus Hirconia – hirten-rëht hirten-sac – hitze hitze-brant – hius-lîche hius-linc – hôch-geburtet hôch-ge-dâht – hôch-ge-vriunt hôch-ge-vürstet – hôch-muot hôch-muoten – hôch-vert-lich hôch-vert-lîche – hof-amman hoffære – hol-brâte holche – holpeln holpoldei – holz-buoʒe holz-bürde – holz-marklach holz-matte – hœnære hœnde – honec-waʒʒer hœnde stF. hône Adv. hœne Adj. hœne stF. honec stN. hœnec Adj. honec-benît stN. honec-bluome swmf honec-brunne swM. honec-einber stM. honec-gëlt stN. honec-gëltære stM. honec-griebelîn stN. honec-hûfe swM. honec-huobe swF. honec-krate swM. honec-kuochelîn stN. honec-mæʒe Adj. honec-mæʒic Adj. honec-mengære stM. honec-mete stM. honec-mëʒʒer stM. honec-râʒ stN. honec-rëgen stM. honec-rœre swF. honec-saffic Adj. honec-sam Adj. honec-seim stM. honec-seimelîn stN. honec-sou stN. honec-süeʒe Adj. honec-tou stN. honec-trage swmf honec-tragende Part.-Adj. honec-trân stM. honec-tranc stN. honec-triefende Part.-Adj. honec-tropfe swM. honec-trôr stMN. honec-var Adj. honec-vaʒ stN. honec-veim stM. honec-vlade swM. honec-vlieʒende Part.-Adj. honec-vluʒ stM. honec-vlüʒʒic Adj. honec-vrischinc stM. honec-wabe swmf honec-wap stN. honec-waʒʒer stN. honec-wirʒ – hopfen-lësen hopfen-pflücker – hôr-glocke hœric – hornuʒʒehe horn-val – hoserære hose-tuoch – houbeten houbet-êre – houbet-last houbet-laster – houbet-schaz houbet-schëdel – houbet-veste houbetvestene – höuschrîbære höu-schûr – hove-diet hovedinc – hove-knabe hove-knëht – hove-rëht hovereht – hove-stat hove-stæte – howen hoyer-boge – hudelin hudeln – hüeter hüeter-stap – hüge-sam huh – hulzel hülzen – hundert-und-fünf-und-zweinzec hundert-valt – hungeric hunger-jâr – hunt-slaherin hunt-swamme – huob-schrîberlîn huob-spruch – huoren-wirtin huoren-zal – huotmatte huot-nisse – hurt1 hurt2 – huseck huse-gome? – hûs-halt hûs-haltærinne – hûs-schaffenerinne hûs-schinden – hütte-holz hütte-kost – hyspades
| hœnde stF. hône Adv. (1) MWV hœne Adj. (17) MWB MWV hœne stF. (15) MWB MWV honec stN. (342) MWB MWV hœnec Adj. MWV honec-benît stN. MWV honec-bluome swmf MWB honec-brunne swM. (1) MWB MWV honec-einber stM. MWB honec-gëlt stN. MWB MWV honec-gëltære stM. MWV honec-griebelîn stN. MWB MWV honec-hûfe swM. honec-huobe swF. (1) MWB MWV honec-krate swM. (1) MWB MWV honec-kuochelîn stN. MWB MWV honec-mæʒe Adj. (5) MWB MWV honec-mæʒic Adj. MWB MWV honec-mengære stM. MWB honec-mete stM. MWB MWV honec-mëʒʒer stM. MWV honec-râʒ stN. MWV honec-rëgen stM. (1) MWB MWV honec-rœre swF. (4) MWB MWV honec-saffic Adj. MWB MWV honec-sam Adj. (1) MWB MWV honec-seim stM. (38) MWB MWV honec-seimelîn stN. MWB MWV honec-sou stN. MWB MWV honec-süeʒe Adj. (5) MWB MWV honec-tou stN. MWB MWV honec-trage swmf MWB MWV honec-tragende Part.-Adj. (1) MWB MWV honec-trân stM. (3) MWB MWV honec-tranc stN. (4) MWB MWV honec-triefende Part.-Adj. (1) MWB MWV honec-tropfe swM. (1) MWB MWV honec-trôr stMN. (4) MWB MWV honec-var Adj. (1) MWB MWV honec-vaʒ stN. (1) MWB MWV honec-veim stM. honec-vlade swM. MWV honec-vlieʒende Part.-Adj. (1) MWB MWV honec-vluʒ stM. MWB MWV honec-vlüʒʒic Adj. (2) MWB MWV honec-vrischinc stM. MWB honec-wabe swmf MWB MWV honec-wap stN. MWV honec-waʒʒer stN. (1) MWB MWV |