h – haber-malch haber-mânôt – hac-tûbe hadel – hage-lich hadel stM. hader M. hadereht Adj. hader-gëlt? stN. hader-ge-want stN. haderîe stF. haderisch Adj. hader-lump M. hader-lutte swM. hader-man stM. hader-mül stF. hadern stN. hader-sac stM. hader-schrîber stM. hader-spil stN. hader-suppe swF. hader-tuoch stN. haderunge stF. hafner stM. haft Adj. haft stF. haft1 stM. haft2 stM. hafte stF. haftec Adj. haftelîn stN. haften stN. haften swV. haft-gëlt stN. haft-phenninc stM. haftunge stF. hage stF. hage stM. hage swF. hage– - hage-bart stM. hagebuchîn Adj. hagebuoche stF. hage-butte swF. hage-dorn stM. hage-dûcht stF. hage-dürnîn Adj. hageht Adj. hagel stM. hagel-druose stF. hagelen swV. hagel-gans stF. hagel-huofer stM. hagel-huofic Adj. hage-lich Adj. hage-lîche – haich Haidingsfeldt – Haller haller – halp-jæric halp-kraft – halpwürhte halp-zirkel – hals-snuor hals-sperren – hamel-kopf hamel-stat – hanef-korn hanef-sâme – hansen-stat han-smalz – hant-golt-vingerlîn hant-grel – hant-schuoch-macher hantschuoch-wërc – hant-wart hant-waʒʒer – hâr-hûbe hærîn – harnasch-bewarer harnasch-blëch – hâr-schînende hâr-schopf – harzen härzern – hasen-smalz hasensprunc – haven-decke haven-deckel – hebe-amme hebe-bette – hechtel hechten-visch – heft-vadem heft-wunde – heiden1 heiden2 – heilant heilære – heilig-machunge heiligunge – heim-bachen heim-bachen – heim-île heimisch – heim zëchen heim-zogen – heiʒe heiʒe1 – hëlfant hëlfantîn – helle-bære helle-barn – helle-loch helle-môr – helle-seil helle-sêr – helle-warc helle-warte – hëlm-huot helmhûs – helzunge hem – henfîn henge1 – hër hêr – herbest-ge-dinge herbest-ge-nuht – hêre-muot hêren1 – herinc2 herinc-menger – her-meister hermelîn – hërren hêrren – her-sache? hër sagen – herte1 herte2 – hërt-wëc hër-über – her-vlühtec her-volc – hër-wider-umbe hërwider vüeren – hërze-lanc? hërze-leide – hërzen-schouwære hërzen-sin – hërze-tohter hërze-trahen – hërzuo nëmen hërzuo tragen – heʒʒic-lîche hî – hî-geselle hilderlen – himel-gëlt himel-ge-rüste – himel-litze himel-litzen – himel-seite himel-sin – himel-vart himel-varwe – hinabe komen hinabe lâʒen – hinder-baʒ hinder-bein – hinderlinge hinder-list – hinder-stellec hinder-stendec – hin-gëber hin-gëbunge – hin-kunft hin-lâʒære – hinnen-zuo hinnescheiden – hint-loufte hin tragen – hin-wërf hin-wërfen – hircocervus Hirconia – hirten-rëht hirten-sac – hitze hitze-brant – hius-lîche hius-linc – hôch-geburtet hôch-ge-dâht – hôch-ge-vriunt hôch-ge-vürstet – hôch-muot hôch-muoten – hôch-vert-lich hôch-vert-lîche – hof-amman hoffære – hol-brâte holche – holpeln holpoldei – holz-buoʒe holz-bürde – holz-marklach holz-matte – hœnære hœnde – honec-waʒʒer honec-wirʒ – hopfen-lësen hopfen-pflücker – hôr-glocke hœric – hornuʒʒehe horn-val – hoserære hose-tuoch – houbeten houbet-êre – houbet-last houbet-laster – houbet-schaz houbet-schëdel – houbet-veste houbetvestene – höuschrîbære höu-schûr – hove-diet hovedinc – hove-knabe hove-knëht – hove-rëht hovereht – hove-stat hove-stæte – howen hoyer-boge – hudelin hudeln – hüeter hüeter-stap – hüge-sam huh – hulzel hülzen – hundert-und-fünf-und-zweinzec hundert-valt – hungeric hunger-jâr – hunt-slaherin hunt-swamme – huob-schrîberlîn huob-spruch – huoren-wirtin huoren-zal – huotmatte huot-nisse – hurt1 hurt2 – huseck huse-gome? – hûs-halt hûs-haltærinne – hûs-schaffenerinne hûs-schinden – hütte-holz hütte-kost – hyspades
| hadel stM. MWB hader M. (2) MWB MWV hadereht Adj. MWB MWV hader-gëlt? stN. MWV hader-ge-want stN. MWB MWV haderîe stF. MWV haderisch Adj. MWV hader-lump M. MWV hader-lutte swM. MWV hader-man stM. MWV hader-mül stF. MWV hadern stN. MWV hader-sac stM. MWV hader-schrîber stM. MWV hader-spil stN. MWV hader-suppe swF. MWV hader-tuoch stN. MWB MWV haderunge stF. MWV hafner stM. haft Adj. (17) MWB MWV haft stF. (18) MWB MWV haft1 stM. (3) MWB MWV haft2 stM. (35) MWB MWV hafte stF. (2) MWB MWV haftec Adj. (1) MWV haftelîn stN. haften stN. (1) MWV haften swV. (27) MWB MWV haft-gëlt stN. MWV haft-phenninc stM. MWV haftunge stF. MWB MWV hage stF. (2) MWB MWV hage stM. MWV hage swF. (1) MWB MWV hage– - hage-bart stM. MWB MWV hagebuchîn Adj. hagebuoche stF. hage-butte swF. MWV hage-dorn stM. hage-dûcht stF. MWV hage-dürnîn Adj. (1) MWB MWV hageht Adj. MWB hagel stM. (87) MWB MWV hagel-druose stF. MWB hagelen swV. (1) MWB MWV hagel-gans stF. MWB MWV hagel-huofer stM. (1) MWB hagel-huofic Adj. (1) MWB hage-lich Adj. MWV |