e – ëben-erbe
ëben-erbe – ëben-holt
ëben-erbe swM.
ëbenest Adv.
ëbenêweclîche Adv.
ëben-êwic Adj.
ëben-êwic-heit stF.
ëben gân V.
ëben-ge-lîch Adj.
ëben-ge-lîche Adv.
ëben-ge-lîcheit stF.
ëben-ge-lîchen swV.
ëben-ge-lîchnisse stF.
ëben-ge-nôʒ stM.
ëben-ge-rade Adj.
ëben-ge-vieret Part.-Adj.
ëben-ge-waltec Adj.
ëben-gewalticlîche Adv.
ëben-grôʒ Adj.
ëben-grüene Adj.
ëben-guot Adj.
ëben-heftunge stF.
ëben-heil stN.
ëben-heilec Adj.
ëbenheimlich Adj.
ëben-hein-lich Adj.
ëben-heit stF.
ëben-heit stM.
ëben-hël Adj.
ëben-hëlfunge stF.
ëben-hëlle stF.
ëben-hëllec Adj.
ëben-hëllege Adv.
ëben-hëllen stV.
ëben-hëllunge stF.
ëben-hêr Adj.
ëben-hêre stF.
ëben-hêre swM.
ëben-herte Adj.
ëben-hertec-heit stF.
ëben-hillen? stN.
ëben-hiuʒe swM.
ëben-hiuʒe Adj.
ëben-hiuʒe stF.
ëben-hiuʒec Adj.
ëben-hiuʒec-lîche Adv.
ëben-hiuʒen swV.
ëben-hiuzen swV.
ëben-hôch Adj.
ëbenhôch stF.
ëben-hœhe stF.
ëben-holt Adj.
ëben-hûs – ëbensëlpgegenwertec
ëbensëlpgelîche – ëben-wint
ëben-wîse – echisch
echîtes – edelhaft
edelhaftec – effeln
effen – eges-lîcheit
egesôt – eht
eht – eichhalde
eichholz-phenninc – eier-ville
eigelich – eigensgewer
eigen-sinnec – einec-heit
einec-lich – ein-hëllîchen
ein-hëllunge – ein-muote
ein-muoten – ein-smeckec
ein-span – ein-valten
ein-valtende – eisch
eisch– – eiterîn
eiterinne – ê-karl
ekates – ê-lîcheit
ê-lîchen – ellent-rîche
ellen-tuom – embde-wise
ember – en-alle-zît
en-al-mitten – en-bobene
enbor– – ende
ende – en-drengen
en-driu – en-gëben
en-gegen – Engel-lant2
en-gellen – en-gerwen
enges-lich – en-keinest
enkel – en-lîbe
en-meilen – en-phliehunge
enphlieʒen – en-spuon
enst– – ent-esten
ente-vuoʒ – ent-hêren
ent-hërzen – ent-lesten
entletzen – ent-muoten
ent-nacten – ent-rigeln
ent-rîhen – ent-scharn
entschedigunge – ent-schuopen
ent-schüten – ent-slieʒen
ent-slieʒen – ent-stieben
entstiften – ent-vëlhigen
ent-vëlhnisse – entvüerære
ent-vüeren – en-twër
en-twërch – ent-worden-heit
ent-worden-lich – en-wider-strît
enwider strîten – en-zwein
enzwei rîzen – epizikel
eppe – er-barm-hërze
er-barm-hërze – erbe-gërste
erbe-geseʒʒen – er-bëllen
er-bellen1 – erbe-schulde
erbe-sëʒʒe – erbe-zinsen
erbe-zins-gëlt – er-bogen
er-bolge – ërde–
ërdec – er-droʒʒenlich
er-drücken – êren-grüeʒec
êren-haft – êre-veige
erf– – er-gëtzen
er-getzen-lich – er-gremen
ergremt – er-hecken
er-hegen – er-innern
er-innerunge – er-kerren
er-kërren – er-kôsen
er-kosten – er-langen
er-læren – er-liegen
erliezen – er-lüchen
er-lûcht – er-mëʒʒen
er-mëʒʒunge – er-nern
er-nësen – êrre
er-rëchen – er-saz
er-schallen – er-schrüdelen
er-schüllen – er-slieʒen
er-slinden – er-stæten
er-statunge – er-striffeln
er-strîten – er-tasten
ërt-bærec – ërt-lîm
ërt-mëʒʒer – ërt-stam
ërt-stift – er-veilen
er-veiʒten – er-vrâgen
er-vreischen – er-waschen
er-waschunge – er-wërp
erweschen – ërz-brenner
ërze – ërz-knappe
ërz-macher – eschtürlîn
esculus – esel-wëc
esel-wurz – ê-stunt
ê stunt – etzen
etzunge – êwen
ê-wërc – eʒesch
ê-zît – ëʒʒunge
|
ëben-erbe swM. MWB MWV
ëbenest Adv.
ëbenêweclîche Adv. MWB
ëben-êwic Adj. (2) MWB MWV
ëben-êwic-heit stF. MWB MWV
ëben gân V. MWV
ëben-ge-lîch Adj. (15) MWB MWV
ëben-ge-lîche Adv. MWV
ëben-ge-lîcheit stF. (5) MWB MWV
ëben-ge-lîchen swV. (1) MWB MWV
ëben-ge-lîchnisse stF. (1) MWB MWV
ëben-ge-nôʒ stM. (3) MWB MWV
ëben-ge-rade Adj. (1) MWB MWV
ëben-ge-vieret Part.-Adj. MWV
ëben-ge-waltec Adj. (8) MWB MWV
ëben-gewalticlîche Adv. MWB MWV
ëben-grôʒ Adj. (3) MWB MWV
ëben-grüene Adj. (3) MWB
ëben-guot Adj. (2) MWB MWV
ëben-heftunge stF. MWV
ëben-heil stN. MWV
ëben-heilec Adj. (1) MWB MWV
ëbenheimlich Adj. MWB
ëben-hein-lich Adj.
ëben-heit stF. MWB MWV
ëben-heit stM. (1) MWB MWV
ëben-hël Adj. (1) MWB MWV
ëben-hëlfunge stF. MWV
ëben-hëlle stF. (1) MWB MWV
ëben-hëllec Adj. (1) MWB MWV
ëben-hëllege Adv. MWV
ëben-hëllen stV. (2) MWB MWV
ëben-hëllunge stF. (11) MWB MWV
ëben-hêr Adj. (18) MWB MWV
ëben-hêre stF. MWB MWV
ëben-hêre swM. (1) MWB MWV
ëben-herte Adj. MWB MWV
ëben-hertec-heit stF. (1) MWB MWV
ëben-hillen? stN. MWV
ëben-hiuʒe swM. (1) MWB
ëben-hiuʒe Adj. (2) MWB MWV
ëben-hiuʒe stF. (6) MWB MWV
ëben-hiuʒec Adj. (1) MWB MWV
ëben-hiuʒec-lîche Adv. (1) MWB MWV
ëben-hiuʒen swV. (1) MWB MWV
ëben-hiuzen swV.
ëben-hôch Adj. (1) MWB MWV
ëbenhôch stF.
ëben-hœhe stF. (23) MWB MWV
ëben-holt Adj. (1) MWB MWV |
