e – ëben-erbe
ëben-erbe – ëben-holt
ëben-hûs – ëbensëlpgegenwertec
ëbensëlpgelîche – ëben-wint
ëben-wîse – echisch
echîtes – edelhaft
edelhaftec – effeln
effen – eges-lîcheit
egesôt – eht
eht – eichhalde
eichholz-phenninc – eier-ville
eigelich – eigensgewer
eigen-sinnec – einec-heit
einec-lich – ein-hëllîchen
ein-hëllunge – ein-muote
ein-muoten – ein-smeckec
ein-span – ein-valten
ein-valtende – eisch
eisch– – eiterîn
eiterinne – ê-karl
ekates – ê-lîcheit
ê-lîchen – ellent-rîche
ellen-tuom – embde-wise
ember – en-alle-zît
en-al-mitten – en-bobene
enbor– – ende
ende – en-drengen
en-driu – en-gëben
en-gegen – Engel-lant2
en-gellen – en-gerwen
enges-lich – en-keinest
enkel – en-lîbe
en-meilen – en-phliehunge
enphlieʒen – en-spuon
enst– – ent-esten
ente-vuoʒ – ent-hêren
ent-hërzen – ent-lesten
entletzen – ent-muoten
ent-nacten – ent-rigeln
ent-rîhen – ent-scharn
entschedigunge – ent-schuopen
ent-schüten – ent-slieʒen
ent-slieʒen – ent-stieben
entstiften – ent-vëlhigen
ent-vëlhnisse – entvüerære
ent-vüeren – en-twër
en-twërch – ent-worden-heit
ent-worden-lich – en-wider-strît
enwider strîten – en-zwein
enzwei rîzen – epizikel
eppe – er-barm-hërze
er-barm-hërze – erbe-gërste
erbe-geseʒʒen – er-bëllen
er-bellen1 – erbe-schulde
erbe-sëʒʒe – erbe-zinsen
erbe-zins-gëlt – er-bogen
er-bolge – ërde–
ërdec – er-droʒʒenlich
er-drücken – êren-grüeʒec
êren-haft – êre-veige
êren-haft Adj.
êren-heie swM.
êren-hort stM.
êren-hüetære stM.
êren-hüge stF.
êren-hûs-ge-rüste stN.
êren-kempfe swM.
êren-kleit stN.
êren-knolle swM.
êren-knollin stF.
êren-kranz stM.
êren-kreftec Adj.
êren-krône F.
êrenlôs Adj.
êren-ôser stM.
êren-prîs stM.
êren-prîs-lich Adj.
êren-rîche Adj.
êren-roup stM.
êren-rüerec Adj.
êren-sælic Adj.
êren-schapël stN.
êren-schilt stM.
êren-schîn stM.
êren-schûr stM.
êren-sëdel stMN.
êren-snîder stM.
êren-stæte Adj.
êren-stuol stM.
êren-tât stF.
êren-trôn stM.
êren-trût Adj.
êren-vest Adj.
êren-vrëch Adj.
êren-vrî Adj.
êren-wërc stN.
êren-wërt Adj.
êren-wîse stF.
êren-zühtic Adj.
erer stM.
êrer Adj.
êrer stM.
er-erbnusse stF.
er-ernen swV.
êre-schende stF.
êresîe stF.
êrest Adj.
êre-tac stM.
eretac stM.
êre-veige Adj.
erf– – er-gëtzen
er-getzen-lich – er-gremen
ergremt – er-hecken
er-hegen – er-innern
er-innerunge – er-kerren
er-kërren – er-kôsen
er-kosten – er-langen
er-læren – er-liegen
erliezen – er-lüchen
er-lûcht – er-mëʒʒen
er-mëʒʒunge – er-nern
er-nësen – êrre
er-rëchen – er-saz
er-schallen – er-schrüdelen
er-schüllen – er-slieʒen
er-slinden – er-stæten
er-statunge – er-striffeln
er-strîten – er-tasten
ërt-bærec – ërt-lîm
ërt-mëʒʒer – ërt-stam
ërt-stift – er-veilen
er-veiʒten – er-vrâgen
er-vreischen – er-waschen
er-waschunge – er-wërp
erweschen – ërz-brenner
ërze – ërz-knappe
ërz-macher – eschtürlîn
esculus – esel-wëc
esel-wurz – ê-stunt
ê stunt – etzen
etzunge – êwen
ê-wërc – eʒesch
ê-zît – ëʒʒunge
|
êren-haft Adj.
êren-heie swM. MWB MWV
êren-hort stM. MWB MWV
êren-hüetære stM. MWB
êren-hüge stF. MWB MWV
êren-hûs-ge-rüste stN. MWB MWV
êren-kempfe swM. (4) MWB MWV
êren-kleit stN. (1) MWB MWV
êren-knolle swM. MWB MWV
êren-knollin stF. MWB
êren-kranz stM. (4) MWB MWV
êren-kreftec Adj. MWB MWV
êren-krône F. (3) MWB MWV
êrenlôs Adj.
êren-ôser stM. MWV
êren-prîs stM. (3) MWB MWV
êren-prîs-lich Adj. MWV
êren-rîche Adj. (14) MWB MWV
êren-roup stM. (1) MWB MWV
êren-rüerec Adj. MWV
êren-sælic Adj. MWB MWV
êren-schapël stN. (1) MWB MWV
êren-schilt stM. MWB MWV
êren-schîn stM. (1) MWB MWV
êren-schûr stM. MWB MWV
êren-sëdel stMN. MWB MWV
êren-snîder stM. MWV
êren-stæte Adj. (3) MWB MWV
êren-stuol stM. (1) MWB MWV
êren-tât stF. (1) MWB MWV
êren-trôn stM. MWB MWV
êren-trût Adj. MWB MWV
êren-vest Adj. MWB MWV
êren-vrëch Adj. (1) MWB MWV
êren-vrî Adj. MWB MWV
êren-wërc stN. (2) MWB MWV
êren-wërt Adj. MWB MWV
êren-wîse stF. (1) MWB MWV
êren-zühtic Adj. MWB MWV
erer stM. (1) MWB MWV
êrer Adj. (34) MWB MWV
êrer stM. (1) MWB MWV
er-erbnusse stF. MWV
er-ernen swV. MWV
êre-schende stF. MWV
êresîe stF. MWV
êrest Adj. MWV
êre-tac stM. (1) MWV
eretac stM.
êre-veige Adj. MWB MWV |
